Kamil(a) - Opowiadania Erotyczne

Kamil(a)

Sobotni wieczór trwał w najlepsze, godzina była jeszcze bardzo młoda, więc wstąpiłem na chwilę, do ulubionego baru. Było tu jednak jakoś pusto i cicho. Jak nigdy.

Przy stolikach siedziały, może, ze trzy pary, przy barze jedna, samotna dziewczyna i to wszystko.

Podszedłem do baru i przybiłem piątkę z Maćkiem.

- Co tu takie pustki? - spytałem

- Jest festyn w Parku, więc większość poszła tam

- Aaa... Faktycznie. Zapomniałem.

Zamówiłem piwo.

Spojrzałem na dziewczynę siedzącą trzy stołki ode mnie.

Nawet sympatyczna.

Miała blond włosy sięgające ramion. Ubrana była w białą koszulkę i zwężane jeansy oraz buty na średniej szpilce w kolorze czerwonym. Nie za bardzo w moim typie, ale na bezrybiu i rak ryba, więc nie miałbym nic przeciwko, gdyby wypiła ze mną drinka a potem... Kto to wie...

Nasze spojrzenia się spotkały. Uśmiechnąłem się do niej, a ona odwzajemniła uśmiech.

W sumie, ten wieczór mógłby być tłem do jakiejś przygody. Może nawet na ostro.

Chodziła za mną taka chęć przeżycia czegoś szalonego, niekonwencjonalnego i nieszablonowego. Wiecie: czegoś o czym wstyd innym opowiadać, ale przyjemnie wspominać.

Może...

Chociaż ta dziewczyna nie wyglądała na „łasą” ostrych balecików, to było w niej coś niepokojącego. Niepokojącego i fascynującego.

Gdy przyjrzałem się uważniej, to jako pierwsze rzuciły mi się w oczy nieco za ostre i wyraziste rysy twarzy. Mało w nich było takiej typowej kobiecej delikatności.

Taka uroda - uspokoiłem ...

... się.

Cycki wydawały się być duże, bioderka też zachęcające, nogi długie i zgrabne.

Może coś się z tego urodzi.

Sączyłem sobie delikatnie piwko wsłuchany w cichą muzykę dobiegającą z głośnika.

- Mogę prosić o ogień? - usłyszałem nagle

- Jasne, proszę - wyciągnąłem z kieszeni zapalniczkę, którą zawsze miałem przy sobie mimo że nie paliłem

- Dziękuję - odpowiedziała zaciągając się dymem

- Mogę postawić ci drinka? - spytałem.

Miałem nadzieję, że nie była z nikim umówiona.

- Chętnie - uśmiechnęła się i usiadła na stołku obok.

Zamówiłem napoje.

- Nie widziałem cię tu nigdy - zacząłem konwersację

- Tak. Przyjechałam do koleżanki

- To w takim razie, gdzie koleżanka?

- W pracy. Dziś ma dyżur. Nie chciałam siedzieć sama w domu, więc...

Miała bardzo miły głos. Taki mięciutki i lekko wpadający w ucho. Mogłaby opowiadać dzieciom bajki na dobranoc.

- To fajnie, cieszę się, że się spotkaliśmy. Jak masz na imię?

- Kamila...

- Miło mi... Darek

Prezentacja zakończona. Pierwszy krok zrobiony.

Wyszliśmy razem.

- Odprowadzę cię - zaofiarowałem się

- O, dzięki, będzie mi bardzo miło i z pewnością bezpiecznie

- To bardzo spokojna dzielnica.

Mieszkała rzeczywiście niedaleko. Zaledwie kilka minut spacerkiem.

- Dzięki. To tu.

Staliśmy przed dziesięciopiętrowym budynkiem.

- Odprowadzę cię pod same drzwi

Byłem szarmancki i jak to dżentelmen w każdym calu, musiałem to zaproponować, a przy okazji dowiedziałbym się, gdzie mieszka. ...