Wspomnienia starego trepa - Opowiadania Erotyczne

Wspomnienia starego trepa

... pani przyjechała, czy z rodziną?

- Sama, to tylko pół godziny autobusem, nie mamy daleko do jednostki.

- A co to za święto w rodzinie? A tak w ogóle – napije się pani kawy?

- Kawa chętnie. Rodzice mają srebrne gody, szykuje się impreza.

- Rozumiem. - podszedłem do drzwi – Dyżurny! Dwie kawy, migiem!

Kawy rzeczywiście zjawiły się prawie natychmiast; dyżurni doskonale wiedzieli, że jak goszczę kogoś w kancelarii jest to jednoznaczne z koniecznością parzenia kawy. Żołnierz postawił tacę na stole, popatrzył z uznaniem na laseczkę i odmeldował się.

- Możecie odejść, dyżurny. Mam gościa, więc pod żadnym pozorem nie wolno nam przeszkadzać, czy to jest jasne?

- Tak jest! - trzasnął kopytami i wyszedł.

- Cały czas zastanawiam się, czy mogę wypuścić narzeczonego na przepustkę. Jednak on co chwila podpada, ma problemy z dyscypliną.

- Zapewniam pana, panie kapitanie, że odstawię go do koszar w odpowiednim czasie, nie spóźni się.

- Nie znam jednak żadnego argumentu, żebym mógł go wypuścić do domu – cały czas przyglądałem się ślicznotce i czułem już dość wyraźny ruch w spodniach – Mam pytanie „z innej beczki”.

- Tak? - z zaciekawienia aż przechyliła śliczną główkę, co tylko dodało jej uroku.

- Skąd pani wzięła taką ładną kieckę?

- Zna się pan na modzie? Zaskakujące!

- Skądże, nie znam się, tylko podoba mi się ta sukienka - „a szczególnie to, co w niej jest” dodałem sobie w myślach

- Sama ją szyłam – aż pokraśniała z dumy – według szablonów, ...

... które znalazłem u mamy.

- Bardzo ładna i fantastycznie na tobie leży, Asiu. Podkreśla twą urodę i figurę - wstałem zza biurko pomału podszedłem do dziewczyny.

- Wracając do tematu naszej rozmowy... To jakie masz argumenty za przepustką dla... Stefanka?

- Może ten pana przekona?

Stałem przed siedzącą dziewczyną wpatrującą się w moje krocze. Wybrzuszenie w spodniach było tak wyraźne, że tylko ślepa by nie zauważyła. Podniosła głowę, popatrzyła chwilkę na mnie, leciutko uśmiechnęła się i już zwinne paluszki wyłuskiwały mego sterczącego już przyjaciela ze spodni. Chwilę przyglądała się temu, co trzyma w dłoniach, znowu uśmiechnęła się i ciągle patrząc mi w oczy nasunęła na chuja swe usteczka. Nawet z kutasem w buzi wyglądała bardzo ładnie, dziewczęco i podniecająco. Obciągała bez wielkiej wprawy, ale za to z zaangażowaniem, widziałem, że się stara. Chwilę trwała tya zabawa, ująłem Asię pod brodę, uniosłam śliczną buzię.

- Pierwszy argument dość skuteczny, ale potrzebuję argument ostateczny...

- No to może... - wstała zaczęła podnosić sukienkę

- Poczekaj, momencik poczekaj.

Schowałem kutasa w spodnie, poprawiłem się, wyszedłem przed kancelarię.

- Podoficer dyżurny, do mnie – ryknąłem.

- Melduję się!

- Szeregowy Jakubiak melduje się w mundurze wyjściowym w kancelarii.

- Ale melduję, że jest w magazynie.

- No to ściągnąć go natychmiast, ma się przebrać i meldować.

- Tak jest!

Wróciłem do kancelarii, tym razem przekręciłem klucz w zamku, ...