Poker z Wiktorią - Opowiadania Erotyczne

Poker z Wiktorią

... piękna. Czasami więc topiłem się aż po same uszy. Tak, jak dzisiejszego wieczoru.

Nie usłyszałem cichego stukania do drzwi mojego pokoju. Gdy otworzyły się, zobaczyłem Wiki.

- Co robisz? - spytała.

- Właściwie nic - odpowiedziałem odkładając laptopa obok.

Nie zrobiłem tego w panice. Nie wyszedłem nawet z prezentacji slajdów. Wiktoria przez chwilę przyglądała się zdjęciom.

- Fajne laski - stwierdziła - ta ma fajne cycki - dodała wskazując jedno zdjęcie.

Co, jak co, ale na cyckach, to chyba się znała. Sama była właścicielką pary bardzo zgrabnych.

Usiadła przy mnie i razem oglądaliśmy zdjęcia. Od czasu do czasu wymienialiśmy rzeczowe komentarze na temat.

- A facetów jakichś nie masz? – spytała.

- Nie moja bajka - odpowiedziałem.

- Szkoda.

- Ja nie żałuję... A tak właściwie, to czemu mam zawdzięczać twoją wizytę?

- Miałeś nauczyć mnie gry w pokera - odezwała się.

- A na cholerę Ci to?

- Gdyby kiedyś był potrzebny.

- To juz gra w Słoneczko ci nie wystarczy?

- Jeszcze nie grałam, ale w rozbieranego pokera, to zawsze można zagrać.

- Też prawda - zgodziłem się.

- No, to?

- Dawaj - przesunąłem się - ale nie przyniosłeś kart do Czarnego Piotrusia przypadkiem? – pozwoliłem sobie na małą złośliwość.

- Wyobraź sobie, że nie.

Wziąłem od Wiktorii przyniesioną przez nią talię kart i zacząłem ją tasować. Potem rozłożyłem ją i zacząłem tłumaczyć wszystkie zawiłości tej gry.

Dość szybko załapała zasady.

Graliśmy najpierw w ...

... "otwarte" karty.

Jeżeli istnieje coś takiego, jak fart nowicjusza, to w jej przypadku potwierdziło się to w pełni. Karta jej szła, jak świeże bułeczki. Jeżeli mnie trafił się full, to Wiktorii kareta. Mnie dwie pary, to jej trójka albo strit.

- O, strit - ucieszyła się - jak ulica...

To nie takie dziwne, bo ogólnie, to mogłem zaliczyć się do tych, co mają pod górkę. Nie miałem szczęścia ani w kartach, ani w miłości, a kiedyś w drewnianym kościele omal nie zarobiłem w głowę cegłówką. W karty więc nie grałem, do kościoła nie chodziłe, a jeśli chodzi o uczucie, to..

Teraz akurat pod wozem. Niedawno rozstaliśmy się Sylwią. Byliśmy razem prawie pięć miesięcy. Kupa czasu.

Byłem więc wolny i taki status miałem też na Facebooku.

Jeśli chodzi o Wiktorię, to też raczej nie miała nikogo na stałe.W każdym razie nic mi o tym nie było wiadomo, a raczej zaliczyłem się do tych, co wiedzą.

– No to co? Zagramy na poważnie – zaproponowała Wiktoria.

– Przecież cały czas gramy na poważnie – odpowiedziałem.

– Może zagramy o coś?

– O co?

– Nie mam bladego pojęcia.

– Może o kieszonkowe? W sumie przydałoby mi się trochę więcej kasy.

– To kuszące. Mnie też by się przydało. Ale może jednak o coś mniejszego?

– Na przykład?

Przez dłuższą chwilę myślała zastanawiając się nad tą kwestią.

- Może w rozbieranego?

– Nie wiem czy bym to przeżył bez uszczerbku na zdrowiu psychicznym i vice versa.

– Jak nie spróbujemy, to się nie przekonamy. Tchórzysz?

– Ja ...