Wera - Opowiadania Erotyczne

Wera

... ma mieć w sobie? - nie dowierzała swym oczom – To nie jest możliwe, przecież tego nawet dłonią nie można objąć!

Można, można, nie przejmuj się, Genia. Wracamy do roboty, a pan, panie Janie, na salę, tam na pana czekają.

Zrobiłem, jak mówiła Wera, po chwili już wirowałem na parkiecie w czułych objęciach którejś z pań, albo opróżniałem kolejny kieliszek w towarzystwie zawsze chętnych do wypitki panów. Do końca imprezy zdążyłem jeszcze dopaść gdzieś w toalecie Ewę i zerżnąć ją do obustronnego orgazmu, a pół godziny później zrobiłem to samo z Marysią. Nie udało mi się dopaść Magdy, nie znalazłem jej nigdzie, widocznie bzykała się z kimś w parku; przecież lubiła ten sport, a męża nie było...

I takim akcentem skończył się nasz pobyt w Jakubkowie...