Ukojenie - Opowiadania Erotyczne

Ukojenie

Nie zauważyła, kiedy przystanął przed drzwiami jej pokoju. Trochę się speszyła, kiedy napotkała jego ciepłe spojrzenie. Nie umiała ukrywać fascynacji jego osobą. Nie chciała jej ukrywać. Uśmiechnęła się z czułością. On, przez szklane drzwi, posłał jej swój uśmiech. Te kilka sekund dodawało jej sił i... swoistej cierpliwości. Wiedziała, że czekanie pewnego dnia się skończy i że pewnego dnia nie będzie między nimi szyb, schodów, postronnych osób, kiedy będą się mijać na korytarzu... żadnych przeszkód. Wystarczy poczekać na ten upragniony czas, gdy będzie tylko ona i on, i wszystko to, co może się zdarzyć pomiędzy dwojgiem pożądających się osób.

Popołudniem spotkali się. Wpuściła go do swego domu. Był głodny jej bliskości, jej ciała, ciepła, czułości i śmiechu. Już od drzwi chłonął to wszystko, czym go mogła z radością obdarzać. Ten pierwszy, pełen szczęścia uśmiech, który wyczuwał jeszcze zanim uchyliły się drzwi, ten pierwszy krok w jego kierunku, lekko wysunięta, zazwyczaj bosa stopa, wspięcie się na palcach z niecierpliwością wysuwana ku niemu twarz, wilgotne i niecierpliwe usta, wreszcie tak niesamowicie bliskie i ten pierwszy, żarliwy pocałunek, jako preludium, zapowiedź tego, co jeszcze przed nimi.

Uwielbiał te chwile. Zamykał ją w swoich ramionach i tulił, nieraz długo stojąc bez ruchu, szepcząc jakieś pojedyncze, nie zawsze zrozumiałe słowa, wymawiane jak zaklęcia, wprost w jej usta, uszy... We włosy wplątywał palce, obejmując dłońmi głowę i jeszcze mocniej ...

... wtulając jej kruche ciało w swoje silne ramiona. Poddawała mu się i powitalnym rytuałom pozwalała trwać, także i tego dnia.

Ubrana w lekką, kwiecistą, letnią sukienkę z krótkimi rękawkami i delikatnym dekoltem. Wyglądała niewinnie, dziewczęco. Tuż nad uchem, we włosy miała wpiętą spinkę z fioletowym kwiatem - zupełnie zwykła ozdoba, a dodawała jej swoistego uroku. Wyciągnął dłoń i wyjął spinkę, kilka kosmyków otuliło jej policzek. Patrzyła na niego z oczekiwaniem. Nie mogła tego wyjaśnić, jednak godzinami tęskniła za tą chwilą, kiedy powita go w drzwiach. Różne scenariusze rodziły się w wyobraźni, a teraz, kiedy już przy niej był, umiała tylko patrzeć i przyjmować każdy najdrobniejszy gest. Niecierpliwość i tęsknota zawsze ustępowały miejsca czułości.

Oparła się o ścianę przedpokoju i uśmiechnęła się, przymknęła oczy i stała w bezruchu. Patrzył na nią i naprawdę nie chciał psuć niepowtarzalności chwili swoim rosnącym pożądaniem.

– Chodź do mnie - wyszeptała wreszcie i nie otwierając oczu, wyciągnęła dłoń w jego kierunku. Uchwycił jej dłoń i już był przy niej. Odpowiadała namiętnie na jego pocałunki. Szybko łapane oddechy mieszały się z jękami przyjemności.

Objął ją i lekko uniósł w ramionach, przycisnął i oparł mocno o ścianę. Jęknęła z aprobatą, czując jak jego niecierpliwe dłonie wędrują po jej krągłych biodrach, obejmują pośladki i przyciągają je władczo. Oderwali na moment od siebie swoje usta, jedno spojrzenie w lubieżnie zamglone oczy i stało się jasne, że czekali ...