MW-Interwal Rozdzial 37 Zegnaj wstydzie! - Opowiadania Erotyczne

MW-Interwal Rozdzial 37 Zegnaj wstydzie!

Tom i Jerry obiecują, że więcej nie będą jej w ten sposób nabierać.

- Ja myślę! Co to w ogóle za obietnica? Teraz, jak już wiem, że miałam, do czynienia z bliźniakami…

- Ale nie z dwoma na raz!

Kusząca propozycja…

- Jak mój chłopak zaproponował mi trójkącik, kazałam mu spierdalać!

Widoczny na bliźniaczych twarzach zawód rozbawia dziewczynę.Nawet miny robią takie same!

I niespodziewanie ziewa rozdzierająco.

- Ale wy macie szansę. Tylko najpierw muszę się przespać, wymęczyliście mnie strasznie. A właśnie, wiecie może, która godzina?

- Będzie koło dziewiątej.

- Co! Już tak późno? Moim chłopcom się w domu oberwie!

- Spokojnie, już dawno poszli. Zaglądali tu przed wyjściem, ale tak mocno chrapałaś…

- Tak słodko spałaś – poprawiają się, otrzymawszy po sójce w bok.

- Ja też muszę iść.

- A po co? Zostań do jutra, źle ci tutaj?

Właściwie… Joannie jest całkiem dobrze z dwoma facetami w łóżku. Zerka na flankujące ją tęgie chuje. Na wspomnienie ich wyczynów czuje miłe mrowienie w cipie. Sięga po te chuje.Jak szybko tężeją!

- Nie, nie… - Zabiera dłonie.

- Naprawdę nie zostaniesz?

- Zostanę, ale naprawdę muszę odpocząć. I wy też.

- Super! Ale przecież… - bliźniacy spoglądają znacząco na zesztywniałe w dłoniach dziewczyny pałki

- To chwilowe. Zaraz wam zmiękną. Leżeć!

Zabiera ręce, przygląda się, jak im rury miękną.

- A gdzie Febe?

- Nie wiem, pewnie śpi. Zabawiała się ostro z chłopcami, zanim poszli

- Nie mogłaby spać z ...

... nami? Takie wielkie łoże się marnuje...

- Poszukać jej?

- Sama ją znajdę. I tak muszę siusiu.

Wstaje i odruchowo rozgląda się za czymś do zarzucenia na siebie.

No tak, wszystko zostało przy furtce.

Dziwnie się czuje, wędrując nago po nieznanym sobie domu. Znajduje łazienkę -Jaka wielka wanna! - i robi swoje. Odnajduje Febe na wpół drzemiącą na kanapie w salonie. Greczynka uśmiecha się do niej sennie. Znów ma na sobie fartuszek pokojówki. I znów tylko fartuszek.

- Chodź spać z nami! Chyba ci wolno?

- Czasem każą mi stać w kącie, w stroju pokojówki i patrzeć, jak się pierdolą w tym wielkim łóżku… Ale potem mnie do niego zapraszają. Owszem, wolno mi.

Joanna bierze Febe za rękę i prowadzi do sypialni.

- Chyba nie sypiasz w fartuszku?

Stojąc za nią ciągnie za jedną kokardę, potem za drugą. Fartuszek opada na ziemię odsłaniając przed Tidżejami wdzięki dziewczyny. Joanna klepie ją w tyłek.

- Wskakuj między nich!

Sama czyni to samo, ma z Febe niedokończone sprawy.

Miękkie, gładkie dziewczęce ciało, to miła odmiana. Ciasno spleciona z tym ciałem Joanna szepce jej do ucha.

- Zanim zasnę opowiedz, co porabiałaś z moimi uczniami.

Twarde męskie ciała napierają na dziewczyny z obu stron. Szorstkie dłonie bliźniaków napierają na dziewczęce pośladki, przesuwają się między nimi, obłapiają cipki i już tam zostają. Joanna wilży. Lecz to bardziej sprawka Febe i jej relacji, niż dłoni Toma albo Jerry’ego w jej kroczu; zresztą obaj już twardo śpią.

- ...