ONE XVIII - Opowiadania Erotyczne

ONE XVIII

... szczególnie, gdy zaraz pierwszej niedzieli poszli gromadnie na mecz lokalnej drużyny piłkarskiej, której zawzięcie kibicowali, co zaowocowało tym, że zostali przez miejscową męską społeczność zaakceptowani. Po meczu poszli wszyscy razem do Jakubianki na piwo, gdzie przy pełnym kuflu bardzo mocno zacieśniły się więzy między przybyłą ekipą, a miejscowymi. Cała grupa zamieszkała w hotelu zakładowym, ładnym, wygodnie urządzonym, położonym niedaleko zakładów produkcji rolnej. Stołówka na parterze serwowała naprawdę smaczne, domowe jedzenie, a to za sprawą dwóch przesympatycznych pań – pani Geni i pani Werze. Genia rządziła w kuchni, Wera na sali, obie doskonale się uzupełniały.

Jan zżywał się z pracownikami kombinatu, lubił z nimi rozmawiać. Często zapraszał go do swego domu jeden z traktorzystów, Krzysztof, facet mniej więcej w tym samym wieku, który mieszkał nieopodal hotelu w którym byli zakwaterowani. Pierwszy raz Jan poszedł do nowego znajomego z flaszką dobrej wódki w kieszeni i kwiatkami dla gospodyni, którą okazała się miła, interesująca blondyneczka Ela; ujął ją tymi kwiatami. Od tamtego wieczoru zapraszany był niemal codziennie, a raczej co wieczór. Tutaj trzeba zaznaczyć, że Jan i jego ludzie byli małą ciekawostką w sennym życiu wioski, gdzie wszystko przebiegało według dawno temu ustalonego rytmu. Po kilku dniach pobytu żeńska część lokalnego społeczeństwa opowiadała o przystojnym mężczyźnie o niesamowitych oczach, wysokim, długowłosym, mądrym, umiejącym z każdym ...

... porozmawiać na każdy temat, uśmiechającym się do wszystkich, co tutaj nie było zbyt częstym zjawiskiem. Opowiadali też o innych fajnych, sympatycznych i interesujących chłopakach, którzy z nim przyjechali.

Wracając do zaproszenia Krzysztofa i Eli. Przychodziła do nich dość często ich sąsiadka, postawna szatynka z dużym biustem i indiańskimi rysami twarzy, która zawsze miała taką samą fryzurę – zaplecione w długie warkocze kruczoczarne, mocne włosy, co jeszcze bardziej nadawało jej indiańskich cech. Ela zapraszała ją, żeby – jak mówiła – było do pary. Mąż Magdy, bo tak miała na imię urocza sąsiadeczka, pracował na saksach w Niemczech, w domu bywał dwa razy w roku, przywoził pieniądze, prezenty, kupował materiał na budowę ich nowego domu i wracał pod Monachium. Magda nie miała jeszcze trzydziestki, potrzebowała mężczyzny nie tylko od święta, więc na widok naszego bohatera aż tarła kolanami. Na pierwszym spotkaniu w tym poszerzonym o sąsiadkę gronie Ela postanowiła jakoś przełamać pierwsze lody. Podczas piątkowego wieczoru zakrapianego pewną ilością alkoholu, bo przecież nazajutrz była sobota, więc dzień wolny, zaproponowała grę w rozbieranego pokera. Propozycja została przyjęta owacyjnie, zaraz też zaczęła się rozgrywka. Obaj panowie, Jan z Krzysztofem dyskretnie dawali sobie znaki, wymieniali między sobą karty, tak, że w niedługim czasie leciutko skołowane alkoholem panie siedziały w samych majtkach, panowie tylko w bokserkach i podkoszulkach. Ale i to nie trwało długo, po ...