Rogacz - Opowiadania Erotyczne

Rogacz

... zbyt dobrze. Naczynia na stole brzęczą szklanym dźwiękiem, nogi stołu szurają po parkiecie, a ona się wije na stole. Jej dłoń trafia w coś i duży posrebrzany widelec i kilka liści ląduje na podłodze. Lampka z winem jest niebezpiecznie blisko krawędzi jeszcze chwila i spadnie, rozciągam się i przesuwam ją w bezpieczniejsze miejsce.

Przyśpieszam, scalam się z rytmem latynoskiej piosenki, nie znam jej a już ją nucę …Yo quiero estar contigo, vivir contigo, beilar contigo, tener contigo…

Dzwonek do drzwi. Momentalne wkurwienie, i głupia nadzieja, że to nie on, że z pewnością to nie już teraz. Myślałem, że będę miał czas skończyć. Lecz co dziwi mnie to jej reakcja, bo jej ciało zastyga zupełnie, a twarz mówi mi że intruz jest niespodziewany.

To jednak musi być Marian, jak zwykle nie zdradził jej wszystkiego. Wychodzę z niej. Ona poprawia sukienkę, stara się wyprostować zagięcia prasując je dłońmi. Słyszę zgrzyt metalu gdy klucz przekręca się w zamku, idę schować się do łazienki. Mój penis nadal jest sztywny i obleczony kondomem. Drzwi wejściowe otwierają się i zamykają głośnym trzaśnięciem. Słyszę jak się witają, ich pocałunek jest głośny i podnosi moje ciśnienie mimo że wiedziałem że taki był plan. Idą do salonu. Któreś z nich wyłącza muzykę. Odczekuję odliczając kilkanaście sekund i wychodzę z ciemnej łazienki i staję w niemal równie ciemnym holu, mam na nich świetny widok. Już popchnął ją w stronę stołu, już podwinął sukienkę do góry, już ugniata miękkie pośladki. On ...

... stoi tyłem do mnie, ona mnie widzi.

Patrzę na nich i chciałbym odwrócić czas, chciałbym pominąć kolację, wziąć ją od razu tak by mieć czas na finał. Czasu odwrócić jednak nie mogę więc stoję patrząc na nich, wypełniony zazdrością.

– Jesteś bardzo mokra. Byłaś niegrzeczną dziewczynką?

– Wujku dobrze wiesz, że jestem z natury grzeczna. – mówi mu do ucha a patrzy na mnie i mimo że patrzy na mnie jej twarz jak zawsze wygląda na okaz cnotliwości.

Marian nie odpowiada, wydobywa się z niego tylko zadowolony pomruk.

I zastanawiam się czy to jej niewinny wygląd sprawił, że Marian stracił dla niej głowę, bo jest jedną z tych nielicznych kobiet których buzia zawsze wygląda niewinnie, które powinny być modelkami pozującymi do obrazów bezgrzesznych świętych, które za każdym razem gdy je bierzesz sprawiają, że jesteś pewny, że rozdziewiczasz najczystszą z dziewic.

Sceny rozwijają się przede mną jak wstęga, pozycje i ustawienia ciał zmieniają się, lecz ona przez cały czas wygląda jak niewinna święta, nawet wtedy gdy jej usta wypchane są jego żylastym członkiem. Widzę jak jej widok redukuje go do sapiącego, pozbawionego kontroli zwierzęcia. A ona drży tak jakby tego wcześniej nie przeżyła, jakbym nie penetrował jej dziesięć minut wcześniej. Jej jęki są ciche, nieśmiałe, pełne zachwytu, pobożne.

Obraca ją i zgina wpół i znowu jest w pozycji w której ja ją brałem. Nadziewa się na nią, jego spodnie opadają niżej ukazując jego owłosiony tyłek. On chwyta otwartą butelkę wina, ...