197siedem (3) - Opowiadania Erotyczne

197siedem (3)

... czasy, więc jeśli masz ochotę, to się nie krępuj. Nie powiem mamie, a wolę żebyś się napiła tu ze mną, niż żebyś to robiła gdzieś z elementem po bramach.

– Nie dziękuję. I póki co nie poznałam jeszcze żadnego elementu. Nie było okazji.

Jola wciąż przyglądała się jej z uwagą.

– Położyłam ci na półkę trochę swoich płyt. W przyszłym tygodniu przyjdą paczki z domu, to zrobimy tu małe przemeblowanie, a na razie musisz sobie dać radę z tym, co jest.

Przez chwilę trwało milczenie.

– Nie jesteś zbyt rozmowna.

Ania uśmiechnęła się nieśmiało.

– Stęskniłam się za tobą. – wydukała.

– Moja kochana. – Jola oderwała się od drzwi i usiadła obok na łóżku. Objęła ją i pocałowała. – Ja za tobą też. Bardzo się cieszę, że będziemy razem mieszkać. Samej nudno. Dobrze, że to właśnie ty.

– Ja też się cieszę.

– Zawsze będzie tak bezosobowo?

– Jolu?

– Znacznie lepiej. Na dzisiaj twoja mama przygotowała obiad, a od jutra będziemy musiały się jakoś dzielić obowiązkami. Ale o tym jeszcze pogadamy. Mam parę dni urlopu, więc zanim zaczniesz szkołę, to sobie wszystko ustalimy. Na pewno nie chcesz się napić?

– Na pewno, dziękuję.

– Ja sobie jeszcze naleję.

(30 sierpnia 1976, poniedziałek, w nocy)

Pojutrze szkoła. Trochę mi się kręci w głowie, ale jest fajnie. Skusiłam się na drinka (Jola jak zwykle popijała) i nawet mi smakowało. Przegadałyśmy pół dnia.

A wcześniej, jeszcze przed południem byłam na zakupach na straganie naprzeciwko domu, gdzie wtedy ...

... zobaczyłam tę dziewczynę z psem. Jola była zdziwiona, że taka jestem chętna, ale nie miała nic przeciwko. Tym razem jej nie widziałam. Za to na trawniku stał ten jej pies i wydzierał się jak głupi. Na chwilę przestawał, patrzył się w głąb ulicy i znowu zaczynał szczekać. Po jakimś czasie chyba go ktoś zawołał, bo zniknął w bramie.

– Jak się czujesz na dwa dni przed szkołą?

– Przyzwyczajam się pomału.

– Powiem ci coś. Teraz mieszkamy tu razem. Chcę byś wiedziała, że jest to twój dom, tak samo jak mój. Więc niezależnie od sytuacji w każdej chwili możesz wszędzie wejść, wszystko wziąć, itede, itepe. Żadnych niepotrzebnych pytań. Jasne?

– Jasne.

– Chcę żebyś wiedziała, że jestem już niestety dorosła i zdarza mi się przyprowadzić kogoś do domu.

– Jakiegoś kawalera?

– Niewykluczone – Jola powiedziała to z dziwną miną patrząc nie wiadomo czemu gdzieś na ścianę. – A więc kontynuując, jeśli coś takiego ma miejsce, to również wchodzisz do mojego pokoju bez krępacji. Jesteś u siebie. Tak?

– Tak.

– Tutaj nikt nie ma prawa powiedzieć ci złego słowa. No to tyle, rzekłam, Hawk. To było po indiańsku. Mam nadzieję, że ci nie przeszkadza?

– Też byłam Winnetou.

– To miłe. Chociaż ja częściej byłam squaw.

– A mogę się dzisiaj z tobą napić?

Jola zmroziła ją spojrzeniem.

– Miało być bez pytań, tak?

– Tak.

– Wiesz, gdzie jest butelka?

– Tak . Stoi w kuchni na blacie.

– Wyjątkowo masz rację, chociaż powinna być w barku. Czemu jest na blacie? Sama nie ...