Kwiat Lotosu (II) - Opowiadania Erotyczne

Kwiat Lotosu (II)

... uwolnić się od niego, ale mocne dłonie, trzymające ją w biodrach, w żelaznym uścisku ograniczają jakiekolwiek ruchy.

- No już, bądź grzeczna – Nad jej twarzą pojawia się długi i cienki członek chudzielca – Zrób nam dobrze i odwieziemy cię do domu. Obiecuję, słowo harcerza. – Wpycha kutasa siłą do jej ust.

Podniecenie, które zaczyna być odczuwalne w jej wnętrzu napawa ją takim obrzydzeniem, że chce jej się wymiotować. Szatyn przyspiesza, czując mniejszy opór i zaczyna oddychać coraz głośniej.

- Tak dobrze – Chudzielec czuje język, pracujący na główce – Ssij go i liż, a nic ci się nie stanie.

- Wypuścicie mnie? – Aśka zadaje pytanie z przerażeniem w oczach

- Oczywiście – Ospowaty przytakuje skwapliwie, oddychając szybko – Tylko zrób to, czego od ciebie chcemy.

Usta dziewczyny zaczynają pracować szybciej nad chudym członkiem.

– Ruchy w jej wnętrzu powodują coraz większe ciepło, rozlewające się w podbrzuszu. W pokoju rozlegają się dźwięki zderzających się ciał, mlaskanie i przyspieszone oddechy obu mężczyzn.

Szatyn, pracując jak maszyna zaczyna rzęzić, kiedy niespodziewanie z jej ust znika penis chudzielca, który stojąc nad nią porusza po nim szybko dłonią.

- Oooch – Aśka czuje, jak ciemnowłosy napina się i zalewa po chwili jej wnętrze spermą.

Boże, dochodzę, nie! – Zaczyna szczytować i w tej samej chwili na jej twarz spadają ładunki nasienia chudego, który sapie głośno i rozsmarowuje spermę główką po jej twarzy.

- No widzisz? – Zadowolony z ...

... siebie uśmiecha się do niej przyjaźnie – Spisałaś się świetnie. A do tego jeszcze miałaś trochę radochy.

Szatyn zniknął, oszołomiona orgazmem Aśka słyszy szum nalewanej do wanny wody.

- Mój kumpel szykuje dla ciebie kąpiel. Wskoczysz do wanny, obmyjesz się szybko, a potem odtransportujemy cię do domu – Więzy spadają z jej rąk i nóg.

OBECNIE

- Długo pracujesz jako pismak? – Ewa siedzi na łóżku hotelowym, mieszając herbatę. Jacek stoi w oknie, zerkając nerwowo na ulicę przed hotelem.

- Siedem lat. – odpowiada, nie odwracając głowy.

- O czym piszesz?

- Jestem dziennikarzem śledczym. Piszę o aferach różnego rodzaju, gospodarczych, obyczajowych czy politycznych. Myślę, że sprawa, którą mam aktualnie na tapecie jest najciekawsza ze wszystkich, do tej pory przeze mnie prowadzonych. – Patrzy na nią kilkanaście sekund, Ewa oddaje spojrzenie, po czym powoli przenosi wzrok na szklankę i upija kolejny łyk herbaty.

– przełyka ślinę, omiatając wzrokiem kształty dziewczyny.

- Co to za sprawa?

Jacek nie odpowiada.

- W porządku, nie musisz mówić. – Ewa odstawia szklankę na stół, podnosi się i zaczyna przeciągać.

- Kto to jest Blanka? – Zamiera, słysząc pytanie.

- Dlaczego mnie o to pytasz? – Drżącym głosem odpowiada, nie patrząc na niego.

- Słyszałem, jak ten blondyn, z którym byłaś na Nowolipkach mówił o tym, że nie możesz obwiniać się o jej śmierć.

- Nic ci nie powiem. – Ewa zaczyna drżeć i zbliża się do drzwi.

- Posłuchaj. Pracuję nad sprawą, ...