Nosić swoją skórę (III) - Opowiadania Erotyczne

Nosić swoją skórę (III)

... byliśmy tak blisko siebie. Pamiętałem każdy szczegół tamtego zbliżenia. Noc tak piękna i zarazem tak tragiczna dla nas. Ten cudowny moment mojego życia. Pamiętam, że wtedy w duchu modliłem się by nas przyłapano.

Kiedy Monika cicho jęczała, szepcząc o tym jak jej dobrze, ja zawsze marzyłem o tej jedynej, której nie mogłem mieć.

Czasami, tak jak teraz posuwałem Monikę mocniej i bardziej zawzięcie. Pomyślałem, że mogę jej sprawiać ból, jednak ona nigdy nie protestowała. Miałem wrażenie, że zawsze była bardziej wyuzdana ode mnie. Pragnęła zawsze więcej i mocniej. Przeważnie potrafiłem ją zadowolić.

Tym razem nie było inaczej, szczytowała w momencie, gdy docisnąłem ją z całej siły do kuchennego blatu. Jej ekstaza sprawiła, że ja również osiągnąłem spełnienie. Wyszedłem z niej, a resztki soków skapnęły na podłogę.

Sekundę po tym, jak Monika podciągnęła z powrotem legginsy na swój tyłek, z góry po schodach zbiegł nasz synek i wskoczył mi w ramiona. Uścisnąłem go i powiedziałem:

- Tu jesteś, mój mały mężczyzno – przytuliłem go i wziąłem na ręce.

- Tato tato, jedzmy szybko śniadanie, tak żebym nie spóźnił się do przedszkola – powiedział malec z prawdziwym entuzjazmem.

- Dobrze, ale najpierw przywitaj się z mamą – odpowiedziałem.

- Cześć mamusiu – szybko powiedział i wysłał jej całusa na odległość.

Posadziłem go na krzesełku przy stole, i sam usiadłem do drugiej stronie.

Wziąłem kilka kęsów przygotowanej kanapki i zapytałem:

- A dlaczego dzisiaj tak ...

... bardzo ci się spieszy do przedszkola?

- Bo dzisiaj jest bal przebierańców – odpowiedział Paweł z wielkim zachwytem – A mama obiecała, że to ona mnie dzisiaj tam zawiezie.

Twarz mojego synka rozpromienił szczery i beztroski dziecięcy uśmiech.

Popatrzyłem pytająco na Monikę, a ona skinęła głową i powiedziała:

- Tak, dzisiaj ja go zawiozę, bo i tak umówiłam się z przyjaciółką na mieście.

- No widzisz tatusiu, dzisiaj będzie super!

- Będzie super! – powtórzyłem za Pawełkiem rozśmieszając go do łez.

Do końca śniadania paplał bez przerwy, a ja słuchałem go zauroczony.

Kiedy już ubrany do wyjścia, wszedłem do kuchni życzyć synkowi powodzenia, on wskoczył na mnie i mocno objął za szyję. Poparzyłem na Monikę, nawet nie próbując ukryć współczucia i troski. Czułem, że moje serce rozpada się na wiele kawałków. Postawiłem go na podłogę i głośno zawołałem:

- Powodzenia!

Malec piszczał z radości.

Niektórych może zastanawiać, że stać nas na tak wystawne życie i dom na bogatym przedmieściu. Tylko ja pracowałem, Monika nie musiała. Stanowisko analityka finansowego w zagranicznej firmie jest bardzo dobrze płatne. Lubię swoją pracę, ale nie jest to jakieś moje hobby. Robię jak najlepiej, to co do mnie należy i wychodzę do domu. Rzadko kiedy zostaję po godzinach, raczej staram się spędzać czas z synem. Nie lubię mieć zbyt dużo wolnego czasu, bo wtedy zamyślam się i wracam do przeszłości, tak bardzo bolesnej i jednocześnie cudownej.

Czasami rutyna codziennego dnia ...