1. Przylapany przez matke 3/25


    Data: 27.10.2019, Kategorie: Nastolatki Autor: Lucjusz

    Rozdział IIIPojechał za to na nadmiarowe ryby. A to już inna historia, choć nie mniej ważna. Stary wracał wtedy zazwyczaj nad ranem, sprawiał jeszcze ryby i koło szóstej zwalał się do wyra jak kłoda. Dom teraz był nasz – matki i mój. Te wyjazdy ojca, również uświęcone wieloletnią tradycją od samego mojego dzieciństwa, powodowały, że matka miała całe łóżko dla siebie. Ich łóżko. No i wysypiała się za wszystkie czasy. Rano chrapanie ojca było słychać w całym mieszkaniu. Były to zwykle weekendy, a my z mamą, przyzwyczajeni do rannego wstawania, buszowaliśmy wtedy w kuchni i robiliśmy sobie – taka się z tego zrobiła tradycja – uroczyste i przewlekłe śniadanie. Działo się tak od maleńkości i był to jedyny wyłom w naszym rodzinnym harmonogramie, bo matka chodziła wtedy do południa w negliżu. Chodzi o podstawowe znaczenie tego słowa. Chodziła nieodziana, czyli np. w samej halce. Gdy byłem mały, nie zwracałem uwagi na jej nieformalny strój, a ponieważ te śniadanka mieliśmy systematycznie, matka przyzwyczaiła się tak chodzić i nie zauważyła, że dorastam. Piersi zakryte, nad nimi ramiączka halki, ale bez stanika. Dołem też nic zazwyczaj nie było widać, ale halka, delikatna halka, spoczywała, idealnie dopasowując się do jej ciała. Możecie sobie wyobrazić, jakie to na mnie robiło wrażenie.Nieco później w moim dorastającym życiu odkryłem, że istnieje coś takiego jak słońce wpadające przez okno, a ja zacząłem prosić o naczynia lub jedzenie, które akurat „przypadkowo” stały na parapecie ...
    ... albo szafce przy oknie. Kładłem tam najważniejsze rzeczy, potem robiłem tam miejsce dla brudnych naczyń. Za to na stole było ciasno i wciąż trzeba było coś przenosić. Niezorientowana matka był przeszczęśliwa, że syn tak bardzo angażuje się w pomoc w kuchni. Może robi to nieumiejętnie, ale nie można gasić jego zapału. Taki kochany synek!Moja matka ma ciało przeciętnie zgrabne i ładne, a to już dużo. Nie „przeciętne”, tylko „przeciętnie zgrabne”. Jest zadbana, wysportowana, a raczej „wybiegana” w pracy i świetnie się trzyma. W niczym nie przypomina modelek suchotnic. Ma wszystkie potrzebne krągłości w tych miejscach, gdzie trzeba. Uda nie za chude, odpowiednio umięśnione i z odrobiną tłuszczyku, tyłek dostatecznie pulchny i tę niezbędną warstewkę tłuszczyku na mimo wszystko płaskim brzuchu. Nic tylko przytulać. Po prostu nie ma nadwagi. I ma wypielęgnowaną fryzurkę. Włosy otaczają i chronią najważniejszą rzecz, czyli łechtaczkę i resztę najwrażliwszej skóry, ale nie rozrastają się konarami na pół miednicy.Właśnie te włoski, czyli krótką, postrzępioną szczecinkę nauczyłem się dostrzegać jako pierwszą, bo to było najbardziej widoczne przez halkę pod słoneczne światło. Znacznie później zacząłem doceniać całość jej figury w tych miejscach, krągłość bioder, płynne przejście w uda, wcięcie w talii i dziurkę między nogami, bo jej uda nie przylegały do siebie na całej długości. Na górze była brama, a niech będzie poetycko – rozkoszy. Miała tak zwaną figurę „w gruszkę”.Te sterczące włoski ...
«123»