Karolina i Robert. 2 - Opowiadania Erotyczne

Karolina i Robert. 2

... podjedzie pod dom. To jest moja najważniejsza chwila w życiu. Stanęłam przed lustrem, jeszcze raz spojrzałam się na siebie... Jola już pojechała z dziećmi moim autem, a ja czekam.

- Jesteś szczęśliwą kobietą... mówiłam sama do siebie, do lustra... dałaś radę, choć chcieli cię zniszczyć... i mój i MÓJ... a teraz idziesz w swoje prawdziwe życie. Gdyby nie TWÓJ kochanek, nigdy nie znalazłabyś się w tym miejscu. Powinnaś mu podziękować, a potem przekląć. Zamykasz wszystko i wszystko otwierasz... jesteś na końcu swojego życia i na początku. Lets go.

Zajechał...

Ale inny samochód... mercedes, chyba najnowszy, bo takiego nie widziałam, cały pięknie ustrojony, czarny w białe kwiaty.

Idę.

Ale za kierownicą siedzi jakiś obcy facet...

A z boku jeszcze jeden...

Wychodzi i otwiera mi drzwi... uśmiecha się, ale nic nie mówi... wielki, napakowany gość... aż mnie ciarki przeszły...

Jedziemy.

- Na ślub jedziemy, prawda ?

Nic.

- Do Roberta ?

- Ja, Robert...

Niemiecki ?

Znam niemiecki... kim jesteście ?

- Wer bist du ?

- Borys und Jurgen, freunde Robert.

Teraz nie tylko się przestraszyłam, ale i zdziwiłam, bo u kierowcy zauważyłam na dłoniach tatuaże... i na szyi, jeśli ma je tam, to znaczy, że na całym ciele też... I też facet szafa... Robert wspominał o wspólnikach z Niemiec, ale ci to wyglądali na bandziorów, bardziej niż na wspólników...

Ale zajechali pod urząd. Tam dosłownie tłum ludzi, miało być kilka osób... a było z 100 ... co ...

... najmniej...

Otworzyli mi drzwi... i wyszłam tak stremowana, że dosłownie zabrakło mi słów...

Jest Anka i sąsiadka...

- Co się dzieje, dziewczyny, skąd ci ludzie ?

- Nie mamy pojęcia, ale kilku z nich gada po niemiecku...

Jest Robert, nareszcie... prawie podbiegłam do niego....

- Ale jesteś piękna... oszaleję zaraz...

- Jacyś Niemcy mnie przywieźli... co jest grane ?

- To moi goście, potem ci wytłumaczę... chodź zostać moją żoną...

I poszliśmy. Pijana za szczęścia mówiłam TAK, TAK, TAK ... widziałam tylko jego uśmiech, potem oklaski, szampan i tysiące buziaków, uścisków od nie mam pojęcia kogo...

Całowali mnie obcy ludzie, mówili jacy są szczęśliwi... oni ? To ja jestem najszczęśliwsza na świecie...mam swojego księcia.

Pojechaliśmy do lokalu. I o dziwo, bardzo mało ludzi zostało, te moje dziewczyny, ich faceci, Mariusz, Patryk i młodym, kilku facetów z żonami i Niemcy. Stali z boku, jeszcze było ich trzech, razem pięciu, dobrze ubrani, ale tacy inni.

Robert wszystkich rozsadził według karteczek, my siedzieliśmy z naszymi dziewczynami.

Okazało się, że faceci z żonami to wspólnicy z fabryki, jacyś dyrektorzy, a Niemcy, to też wspólnicy.

Po godzinie znałam już większość. Zabawa się rozkręcała. Pierwszy taniec nasz, a potem każdy z każdym.

Wieczorem Robert poprosił mnie do stolika Niemców...

Rozumiem niemiecki, miałam w średniej i na studiach, więc rozmowa szła dość gładko....

- Karolinko to mój największy przyjaciel Mahmed i jego ...