Koniec beskidzkich uciech (IV) - Opowiadania Erotyczne

Koniec beskidzkich uciech (IV)

... przygotowany bufet śniadaniowy. Z trudem zmusiłam się do zjedzenia porcji płatków, dopiero teraz odkrywając, jak bardzo wymęczyły mnie ostatnie dni. Telefon zawibrował mi w kieszeni.

– Dlaczego nie odbieracie? Wczoraj trzy razy do was dzwoniłam – moja mama rzuciła z lekkim wyrzutem.

– Nie mogliśmy, zostawiłam telefon w pokoju – odpowiedziałam cicho.

– Marek też?

– Tak. Coś się stało?

– Oj nic takiego.

– Jak Kamil sobie radzi?

– Jak zwykle, pełen energii. Nie daje dziadkowi spokoju.

Głos mojej mamy i podekscytowanego syna w tle, sprawił, że mimowolnie się uśmiechnęłam.

– Jak się tam bawicie, w tych górach? – zapytała.

– Dobrze, odpoczywamy. Chodzimy po górach. Aura dopisuje.

– Korzystajcie. Kamil zaraz dam ci mamę. Nie tylko ty się stęskniłeś – roześmiała się i przekazała telefon dalej.

Po chwili ciszy przerywanej szczekaniem psów odezwał się głos syna. Jak zwykle krzyczał radośnie do słuchawki, zmuszając mnie do odsunięcia telefonu od ucha. Leniwie przegarniałam płatki w misce, słuchając jego opowieści, jak dziadek uczył go robić karmnik dla ptaków, a potem piekli z babcią pierniki.

Patrzyłam przez okno, jak krople deszczu kreślą przerywane linie na tafli okna i mimowolnie się uśmiechałam.

Sobota upłynęła nam nad wyraz leniwie. Spotkaliśmy się jeszcze z Tomkiem i Sandrą przy stole bilardowym. Przy kolejnej partii Sandra zbliżyła się do mnie i zaczęła szeptać konfidencjonalnym tonem.

– Wiesz, nigdy wcześniej nie dotykała mnie ...

... inna…

– W porządku.

– Chyba nie jestem bi, czy coś, co nie?

– Nie, a nawet jeśli. Podobało ci się?

– To nie dla mnie. Było przyjemnie, ale nie zrozum mnie źle.

– Wolisz facetów? Wiesz, to był mój pierwszy raz z kobietą, odkąd miałam 14 lat.

– Serio? – spojrzała na mnie zaskoczona.

– Tak, długa historia. Odkrywanie kobiecości w towarzystwie koleżanki z klasy.

– Wygląda na to, że to lubisz. Dlaczego skończyłaś? Chyba nie przestało cię to kręcić, co?

– Głupia historia. Mieszkałam, wtedy w internacie – zaczęłam, popijając piwo.

– Mhm.

– I przyłapała mnie jedna z nauczycielek, która i tak za mną nie przepadała – mówiłam poirytowana.

Stara, wredna jędza. Wysoka z włosami w koczek i manierami szlachcianki, wielka córka podpułkownika. Do dzisiaj pamiętam panią Zofię i jej złośliwy uśmieszek. Wychudła sucz.

– Powiedziała twoim rodzicom?

– Co? Nie, uznała, że trzeba mnie oduczyć takich zboczeń.

– Nie brzmi to przyjemnie.

– Nie było – rzuciłam.

Od tamtego razu i tego ciasnego, pełnego kurzu, ciemnego i gorącego kantorka za klasą numer 15...

– W porządku, biedactwo – wyszeptała.

– Dziękuję, nie chciałam ci psuć nastroju. Jakbyś potrzebowała pogadać, daj znać.

– Nie zepsułaś i wzajemnie.

*

Niedziela była dniem pakowania się. Mieliśmy w planach zobaczyć trochę gór przed wyjazdem. Wstaliśmy, więc parę minut po ósmej i zjedliśmy szybko śniadanie. Wtedy w kącie dostrzegłam zaspaną jeszcze twarz nieznajomej złodziejki. Poszłam z nią, ...