Egzamin dojrzałości (III) - Opowiadania Erotyczne

Egzamin dojrzałości (III)

... grosza.

- Eej... no weź, dobrze wiesz, że odkładam na egzamin ratownika.

- Przecież ty ledwo na wodzie się unosisz.

Nie była to do końca prawda, pływała całkiem dobrze, ale na egzamin było za wcześnie.

- No to naucz mnie pływać!

Kurde, same problemy z tą dziewczyną.

- Dobra, kupię ci te buty. Możesz wybrać jakieś drogie, przynajmniej ja i twoi rodzice będziemy mieć spokój na jakiś czas.

Zobaczyłem błysk w jej oczach.

- Zapłacę też za piłkę. Obojętnie jaką, ale uznamy to za twój prezent urodzinowy, okej?

Nie miałem pomysłu na prezent więc dobrze, że chociaż ten problem się rozwiązał.

- Okej! - Pokiwała głową z szerokim uśmiechem na twarzy. Teraz jej oczy niemal płonęły z radości.

- Dobra, to idź do siebie, muszę się przebrać. Po obiedzie wpadnę do was i pojedziemy do sklepu.

- Hmyyyy... czyżbyś się mnie wstydził? - powiedziała uśmiechając się szyderczo.

- Ja nie mam czego... desko.

Magda miała bardzo małe piersi. Wstydziła się tego. Nawet najmniejsza uwaga na ten temat mogła wywołać „katastrofę”. Jednak byliśmy na tyle zżyci, że tolerowała moje żarty.

- Słucham?! To było do mnie czy koło mnie?

Z tymi słowami rzuciła się na mnie waląc pięściami o moją klatkę piersiową. Złapałem ją pod pachami jednocześnie łaskocząc.

- Hahaha, przestań... to... nie fair – krzyczała śmiejąc się.

Przetoczyliśmy się na bok. Mocno przycisnąłem ją do siebie żeby nie uciekła. Teraz leżała tyłem do mnie. Jedną rękę włożyłem jej pod bluzkę i ...

... zacząłem łaskotać po żebrach.

- Prze..ee..stań! Już so..aaa..bie pójdę! - tak się śmiałą, że ledwie mogła z siebie coś wykrztusić.

Jeszcze przez chwilkę ją połaskotałem żeby mieć pewność, że nie zmieni zdania.

Bardzo lubiłem gdy się śmiała.

Kiedy już wstała i poprawiła swoje ubrania i odeszła w kierunku drzwi. Zanim jeszcze wyszła, odwróciła się w moją stronę i wypięła język.

- Głuuupeeek.

Nim zdążyłem jej złapać, wybiegła na korytarz. Słyszałem jak zeskakując po schodach śmieje się.

- Cześć ciociu. Madzia jest u siebie?

- Nie, siedzi w salonie.

Zanim zrobiłem chociaż jeden krok usłyszałem głośne trzaśnięcie zamykanych drzwi, a już po chwili zobaczyłem „siostrę” biegnącą w moim kierunku.

Wiem, że dużo biega i ćwiczy, ale żeby rozwinąć taką prędkość na przestrzeni kilku metrów?!

Normalnie bym się uchylił, ale tak pędziła, że gdyby wyrżnęła w drzwi wejściowe za moimi plecami to pewnie wypadły by z zawiasów. Tak swoją drogą, były antywłamaniowe.

Poczułem silne szarpnięcie, prawie się przewróciliśmy.

- Ile raz mam ci powtarzać żebyś tak nie robiła?! Już nie raz kończyło się to kontuzją. Zwykle moją.

- Oj, przestań zrzędzić. Idziemy?

Mama Magdy nie skomentowała jej rajdu. Robiła jakieś ciasto i uśmiechała się pod nosem.

Dwadzieścia minut później wysiedliśmy na przystanku blisko sklepu. Zostało nam raptem parę minut spacerku do celu, w tym czasie rozmawialiśmy o głupotach. Z reguły wiązała włosy w pojedynczą kitkę. I tym razem nie było ...