Młodość, czyli Klara z Galerii - Opowiadania Erotyczne

Młodość, czyli Klara z Galerii

... ekskluzywnego i bardzo drogiego butiku.

- To tutaj. Żona ma duże wymagania, ten sklep to najwyższa liga!

- Dziękuję za pomoc. Tak, masz rację, ona nie nosi innych fatałaszków. Ale wiesz co? Pomożesz mi jeszcze trochę? - uśmiechnął się pytająco.

- Oczywiście, a w czym rzecz?

- Pomożesz mi wybrać ciuchy, co kobiecy gust, to kobiecy gust; ja nie bardzo znam się na tym. No i masz delikatną, szczupłą figurę jak ona, może więc popatrzę, jak to wygląda na kobiecie! - wypalił.

Zaskoczył mnie, ale pozytywnie. To, co proponował dawało większą gwarancję na wyciągnięcie od niego kasy. A taki zaangażowany bojek to naprawdę wielka gratka! Weszliśmy do środka, podał kartkę dziewczynie za ladą. Znałam ją z widzenia, to była Kaśka, wiedziałam, że też niezłe z niej ziółko; niekiedy udało jej się poderwać którąś z bogatych klientek, bo wolała jednak kobiety, a lesbijek przychodziło tutaj dość dużo. Kacha popatrzyła na faceta, puściła do mnie porozumiewawcze oczko i czując duży napiwek zaczęła nas ochoczo obsługiwać.

- Wejdź do przymierzalni i załóż to na siebie, jestem ciekaw, jak na tobie leży – mężczyzna podał jakiś ciuszek.

- Nie wiem, czy można to zakładać, niektórych rzeczy nie przymierza się – patrzyłam na fantastyczny komplecik bielizny.

- Staniczek można – Kaśka włączyła się do rozmowy podając kolejne rzeczy. - Niech państwo sprawdzą, jak to leży i ewentualnie zapraszam do kasy, majteczek proszę nie zakładać – i odeszła.

- Miałem rację, masz figurę, jak moja ...

... żona, nawet biust macie podobny – popatrzył w mój dekolt – mogę?

Wszedł do kabiny, zaciągnął zasłonę, wyciągnął rękę i położył na mej lewej piersi, ścisnął ją lekko i pomasował mrucząc przy tym coś pod nosem.

- Nie, wielkość taka sama, ale twój jest jędrniejszy... A właściwie jak masz na imię?

- Ramona – wypaliłam.

- Ha, ha! A tak naprawdę?

- Naprawdę mam na imię Klara.

- Klara? Co za zbieg okoliczności, moja żona to też Klara. Przynajmniej mi się nie pomyli. Jestem Jeremi – podał mi rękę którą lekko potrząsnęłam.

- Miło mi pana poznać, ale co się panu nie pomyli?- zdejmowałam przez głowę bluzeczkę

- Jestem Jeremi, nie „pan”, zapamiętasz? Nie pomylą mi się imiona, kiedy będę w domu wspominał przeżyte z tobą piękne chwile.

- Przepraszam, co pan... co masz na myśli?

- Jak to, co? - odwrócił mnie w stronę lustra – Popatrz, co ja widzę. Podchodzi do mnie piękna, młoda kobieta ofiarowując swą pomoc. Jesteśmy w galerii, więc kim jesteś? Jak was nazywają? Acha, galerianki. Jesteś naprawdę piękną dziewczyną, masz śliczną twarz młodej kobiety, ale pełną jeszcze dziecięcego uroku, pełne usta stworzone do całowania i robienia mężczyźnie nieziemskiego fellatio; wiesz, co to takiego, prawda? Szczuplutka pupcia, pośladki jak połówki orzeszka, bardzo zgrabne nogi z mocnymi udami – podniósł rąbek spódniczki, ukazały się figi, które jednym ruchem zsunął odkrywając pipkę – pięknie wygolona wąziutka, różowa cipeczka... Co więcej może pragnąć mężczyzna w dojrzałym ...