Sponsoringowe suczki (I) - Opowiadania Erotyczne

Sponsoringowe suczki (I)

... wtorek. Miałam się ogolić i w ogóle przygotować. Pytam, co będziemy robić, a on że grać w plantację niewolników, że jestem na wschodniej Ukrainie, że to jest obóz przejściowy dla żywego towaru z regionu i jesteśmy przeznaczone później do zagranicznych burdelów z niewolnicami. Ja niby uciekłam, złapano mnie w lesie i teraz czekam naga, aż właściciel wymierzy mi karę. Miałam przygotować odpowiedź, dlaczego uciekłam i co takiego mi robili, że nie mogłam tego znieść. Skąd jestem, jak tu trafiłam... Zwykłe przesłuchanie. A potem miałam zostać ukarana. Waldemar lubi takie narracyjne gierki.

– I co? Przygotowałaś się ładnie?

– Tak. Wymyśliłam historię Wiery, ładnej przyszłej lekarki, którą rodzina sprzedała mafii za długi, a ona, już na studiach, z horyzontami, zaznała świata, i nie może się pogodzić z tym nagłym ciosem, że nagle została zredukowana do kawałka mięsa i że wszystkie jej plany życiowe legły w sekundę w gruzach. Nie może się pogodzić z bólem i że zostawia chłopaka, który był dla niej dobry. W obozie, gdzie tresuje się przyszłe niewolnice, buntuje się, jest krnąbrna, hałaśliwa i zła, więc strażnicy szczególnie się na niej skupiają i bestialsko odpłacają za kłopoty, jakie sprawia. Pewnego razy wyżywają się na niej publicznie i zostawiają zgwałconą na dziedzińcu. Ona odzyskuje przytomność i ucieka przez uchyloną bramę. Ścigają ją jeepami, chwytają i nie bijąc odstawiają do nadzorcy. Tam zamykają... mnie... skutą w potwornej pozycji na kilka dni, bez jedzenia... ...

... potem otwierają celę, myją mnie, golą i prowadzą na karę. I to opowiedziałam Waldkowi, ze specjalnym wschodnim akcentem. I potem on... mnie chłostał.

– Tylko chłostał?

– Nie tylko.

Spuszcza oczy.

– Przypalał. Sutki. Bardzo nieprzyjemne. I rżnął w tyłek. Najpierw sam, do wytrysku, potem palcami, potem penisem z gumy. I zapinał mi żabki na dupie, po kilkanaście na każdym pośladku, wieszał na nich obciążniki, tak, że kiedy mnie chłostał i wierzgałam, cały czas czułam jak mnie szarpią za skórę.

– Też nieprzyjemne?

– To bolało. Bolało w tylu miejscach.

– A stópki?

– Stópki na koniec. Powiedział: uciekłaś na nogach i musimy upewnić się, że ten wybryk nigdy się już nie powtórzy. Strasznie wrzeszczałam przez zwykły knebel, więc założył mi kaptur kneblem z pompowanym w ustach, straciłam kontakt z czymkolwiek, i wtedy podniósł mi prawą stopę, przywiązał za kostkę do nasady uda... i...

– Aua?

– Tak. Bardzo „aua”. Potem to samo zrobił z lewą stopą.

– Ile razy dostałaś? W podeszwy.

– Nieprawdopodobnie dużo.

– Będziesz miała ślady na cyckach?

– Chyba nie. Tylko spiekł mi naskórek lekko. Ale na sutkach to wiesz, że najbardziej boli. I tak się bałam, że nie odstawi w porę papierosa i mi zostaną blizny.

– Nie. Waldemar wie jak torturować bez śladów. Trwałych śladów. Waldek wie, co robi.

– Wiem. Och, Boże, jak dobrze to wiem.

– Odsłoń pierś!

Dziewczynę zapowietrzyło. Cisza.

– Nie tutaj, proszę.

– Dlaczego nie tutaj?

– Wszyscy mnie ...