Księżycowa opowieść (IV) - Opowiadania Erotyczne

Księżycowa opowieść (IV)

... Zaciekawił się mój rozmówca.

- A to... To jest moja dama, Henryku. - Odpowiedziałem nie patrząc na niego.

- Stanowczo potwierdzam to, czego Michaił tak bardzo ci zazdrości. Whisky i piękne kobiety, zawsze są na twoich przyjęciach najwyższej klasy.

Podszedłem do niej powoli.

- Klaro. - Ująłem jej dłoń i pochyliłem się nad nią delikatnie muskając jej wierzch ustami.

- Arturze.

Ujęła mnie pod ramię i ruszyliśmy między gości. Czułem jaka jest spięta. To chyba świadomość, że pływa w basenie z rekinami tak na nią działała. I złość wciąż skierowana na mnie po ostatniej rozmowie.

- Wszystko będzie dobrze. - Szepnąłem. - Podobasz się im. I mi także.

- Jasne. Jak szynka na haku u rzeźnika. Wszystko będzie dobrze, dopóki nie zorientują się kim jestem.

- Klaro, oni wiedzieli kim jesteś zanim jeszcze przekroczyłaś próg tego domu. Cuchniesz lawendą na kilometr. Tylko etykieta nie pozwala im marszczyć nosa kiedy przechodzisz obok. - Odpowiedziałem rozbawiony.

- Pięknie. Będę uświetniać twoje przyjęcie przyprawiając gości o odruch wymiotny.

- Swoją drogą, moi przyjaciele są rozczarowani takim brakiem zaufania. - Mruknąłem. - I ja chyba też...

- Nie chciałabym robić swoją osobą więcej zamieszania niż jest to konieczne, ale chyba rozumiesz moje położenie. - Zerknęła na mnie nerwowo. Z głośników zaczęła płynąć muzyka.

- Zatańczymy?

- Chętnie.

Kiedy zaczęliśmy tańczyć w ślad za nami poszło kilka innych par. Przyjemnie trzymało się ją w ramionach. ...

... Taka sprężysta i lekka, świetna partnerka do tańca, reagowała na najdelikatniejsze ruchy mojego ciała. W tańcu odchylała głowę, odsłaniając tym samym swoją szyję. Z tej odległości nawet lawenda nie była w stanie stłumić tego rozkosznego aromatu krwi, wzbijanego w powietrze poprzez wirowanie i podniesione tętno.

"Ten zapach..." poczułem ostry koniuszek własnego kła w ustach.

"Spokój, do ciężkiej cholery!"

Ostatni obrót i ucałowałem jej dłoń.

***

- Czy mogę cię przeprosić na chwilę? Zabawa zabawą, ale interesy czekają. - Spojrzał przepraszająco.

- Oczywiście. Wyjdę się przewietrzyć.

- Porozmawiamy później, dobrze?

- Powinniśmy. - Skinęłam głową.

- Obiecuję, że nie zostawię cię samej na długo. - Ukłonił się lekko i odszedł.

Wyszłam na zewnątrz i zeszłam w dół ogrodu. Spacerowałam tam kilka minut, ale zaczęło mi się nudzić. Wyjęłam więc papierosa z torebki, niestety nie mogłam znaleźć zapalniczki. Przetrząsałam jej zawartość jeszcze chwilę, ale wyglądało na to, że jednak jej tam nie było. Chciałam wrócić po jakąś na taras, więc odwróciłam się i nagle zderzyłam z torsem jakiegoś mężczyzny. Poczułam jakbym zderzyła się ze ścianą. To był Dominik.

- Najmocniej przepraszam. - Ujął mnie pod łokcie i poczułam jego zimne dłonie.

- Ja również. - Uśmiechnęłam się nerwowo. Pozostawanie z nim sam na sam, w czeluściach ciemnego ogrodu napawało mnie lekką trwogą pomimo posiadanej lawendy. Poza tym... Co on tam robił?

- Służę pomocą. - Podał mi płonącą ...