Karolina i Robert. 30 - Opowiadania Erotyczne

Karolina i Robert. 30

Następne dni były bardzo spokojne. Odetchnęłam w takim luzie, że poddałam się całkowicie naszej rodzinie.

Robert trenował, ja pielęgnowałam swoje ciało, przygotowywałam je do ciąży, a Vivene dzwoniła i relacjonowała przygotowania do spotkań autorskich Mariusza.

Według jej słów wszystkich zachwyciła jego powieść, są duże szanse na ciekawe wydarzenie literackie, więc, gdy wszystko będzie zapięte na ostatni guzik, ruszy machina i oczywiście pieniądze...

Słuchałam jej słów, ona podniecała się rozgłosem, pieniędzmi, a dla mnie było to tylko echem poprzedniego życia....

Zamknięcie jego, zakończenie sprawy jest punktem zwrotnym. Koniec starego życia, teraz jest nowa rodzina, dzieci, Olivka i to malutkie, które rośnie pod mym sercem...

I straszna żałość za matką młodego... żal Wojtka... żal jego samotności...

Jednym los daje, a innym odbiera...

W ciągu roku zostałam matką tylu dzieci, że rok temu śmiałabym się z tego pomysłu... a teraz... żyję z nim i się realizuję...

Muszę nadać większy sens swemu życiu.

Spotkałam Francuzów, dałam im i los przysłał mi Vivene, która dała następne wskazówki jak postępować.

Jej rzeka pieniędzy pójdzie na cele charytatywne.

Stworzę dom dla samotnych i skrzywdzonych matek, które albo są same, albo muszą uciec.

Teraz mając do pomocy policję i prokuraturę wiele spraw uda się załatwić od ręki. Na dodatek mam dwóch ludzi w urzędzie miejskim, będzie dobrze...

Mariusz powinien się zgodzić na pewną kwotę do wspólnego ...

... konta...

A zadzwonię...

- Mariuszku, przyjedziesz, musimy pogadać...

- Oczywiście słonko... w sobotę mogę być...

- Ok..

d**gi do Wojtka.

- Wojtku, będę chciała otworzyć nowe konto, będą na nie duże wpłaty, bo otwieram fundację pomocy samotnym matkom.

- Poważnie ?

- Tak, i będzie się ona nazywać Fundacja Marysi.

Cisza.

- Mówisz poważnie... ?

- Jak najbardziej, jej dziecko jest samotne i też potrzebowało domu... wiele jest takich matek i wiele dzieci...

- Nie wierzę, jesteś niemożliwa...

- A jak Olivka dorośnie, to sama się nią zajmie... i nigdy nie zapomni o matce...

Dokładnie słyszałam jego głos... płakał... ja ja...

Cisza...

- Bardzo ci dziękuję, zajmę się wszystkim i pierwszy zrobię wpłatę... i oczywiście naciągnę innych...

- I o to mi chodzi... zobaczysz jak to się uda...

Zaraz zadzwoniłam do Roberta i wszystko mu opowiedziałam... o oczywiście obiecał swoją, to znaczy naszą cegiełkę i rozmowę z wspólnikami...

- A do Mahmeda to sama zadzwonię...

- Ale jesteś nastawano bojowo, czuję to w głosie...

- Bo jestem, lubię działać, a jak wszystko idealnie działa to jeszcze bardziej...

I to jest prawda. Ta menda żerowała na biednych kobietach i ich słabościach tylko dla siebie. Szantażował i nic nie robił... aż stracił, zachłanność zawsze zgubi... los jest jedna sprawiedliwy...

Zniszczę go do końca, przeżuję i wypluję... ale power.

Rozmowa z Mahmedem przebiegła jeszcze szybciej...

Zadał tylko jedno pytanie...

- ...