Mysza - Opowiadania Erotyczne

Mysza

... razu, po prostu odjęło mi mowę! Obok mnie siedziała piękna, atrakcyjna dziewczyna, której nie znałem!

Dziewczyno, zaskoczyłaś mnie niesamowicie! - ciągle nie bardzo wiedziałem, jak zareagować na jej słowa

Nie tylko pan, wszyscy są zdziwieni – roześmiała się.

Ale jak... Co się... Ja pierdolę, nie umiem nic mądrego powiedzieć – i to było szczere, bo rzeczywiście, odjęło mi mowę z wrażenia.

Nie musi pan, przyznam, że w duchu oczekiwałam takiej reakcji...

Ochłonąłem wreszcie. Patrzyłem z zachwytem na siedzącą obok mnie laseczkę. Teraz nie zasłaniała ślicznej twarzy wielkimi okularami, włosy miała rozpuszczone i chyba po lokówce, obcisła bluzeczka z dużym dekoltem opinała się na fajnym biuście; biodra i pupa okryte małą czarną. A na dole miała nogi!!! Ale jakie!!! Kiedy wstała, nie umiałem się opanować, musiałem pochwalić.

Matko, jaka ty jesteś fajna laska! Nie dość, że piękna, to jeszcze te nogi... Jutro zgłaszam cię do wyborów miss firmy...

Niech pan nie przesadza, panie Janie, jaka tam miss... - roześmiała się – normalna, korporacyjna Mysza!

Nie mów tak nigdy, proszę. Masz taką ksywkę, jaką masz i trudno będzie to zmienić, ale tamta Mysza nie ma nic wspólnego z tobą, ona jest tylko we firmie, służbowo – mówiąc to patrzyłem w śliczne, niebieskie oczy.

Wiesz co? Cały czas jestem pod wrażeniem twej przemiany, zatańczymy? - wykorzystałem to, że orkiestra zaczęła grać „Dziewczynę o perłowych włosach”.

Bardzo chętnie! - podała mi dłoń

Kilka ...

... sekund później byliśmy na parkiecie. Przytuliłem Apolonię, ona objęła mnie ramionami i przylgnęła całym ciałem. Ja pierdolę, podnoszący się kutas mnie zdradzi! Tańczyłem z najładniejszą dupą na imprezie, ona tuliła się do mnie, a mój chuj zaczął podnosić głowę! Mam nadzieję, że nie poczuła, inaczej kompromitacja na całej linii! Obejmowałem szczupłe, ale jak się okazało niesamowicie zgrabne i seksowne ciało dziewczyny, kołysałem się wraz z nią w rytm piosenki Omegi, cały czas zastanawiałem się, jak ją skusić na seks. Jak wspomniałem, dwa piętra wyżej miałem pokój do dyspozycji; początkowo zamierzałem zaprowadzić tam chętną dupeczkę z biura, z którą do tej pory się bawiłem, bo nawet przez myśl mi nie przeszło, że spotkam taką fantastyczną dziewczynę, jak Apolonia. Apolonia...

Jak mogę się do ciebie zwracać, Apolonio? - wyszeptałem do kształtnego uszka.

Panie Janie, nie Apolonia, tylko Pola! - roześmiała się i potrząsnęła głową, włosy rozsypały się wokół niej świetlisty kręgiem – a jak pan chce, może pan mówić tak, jak do tej pory – Mysza! Przecież wszyscy tak mnie nazywacie.

Przestań z tym panem. Mów mi proszę po imieniu, przecież je znasz.

Tak, znam, ale jeszcze nie wypiliśmy „brudzia”! - znowu się roześmiała radośnie.

No to trzeba nadrobić zaległości! Chodź, teraz jest względnie cicho, przy barze nie ma tłumu, możemy …

Chodźmy – przerwała, ciągnąc mnie za rękę.

Nalałem do kieliszków Absoluta, wypiliśmy. Objąłem Apolonię ramieniem, popatrzyłem na śliczną ...