Kamila niewolnica (VI). Puchar dla mistrzów - Opowiadania Erotyczne

Kamila niewolnica (VI). Puchar dla mistrzów

... zmieszała się okropnie, czując na sobie przeszywający wzrok czterech chłopaków. Domyśliła się, że wiedzą o wszystkim. Ich spojrzenia paliły ją, nie mogła jednak wyjść, bo wzięliby to za porażkę.

- Dlaczego pytasz? - spróbowała wybrnąć z sytuacji.

- Bo go widziałaś - odważnie szarżował Tomek.

- To nie znaczy, że muszę o nim rozmawiać.

- Nie bądź taka. Powiedz, który jest fajniejszy, mój, czy Matiego - podniecał się coraz bardziej.

- Chcesz w twarz?

- Kamila, to nie jest odpowiedź - upierał się dalej - Weź się w garść i odpowiedz, przecież to nic wstydliwego.

- A czy to ważne? - wykręcała się dziewczyna

- Widziałaś oba, dotykałaś i mojego i Mateusza. No, Matiemu, nie tylko dotykałaś...

- Podnieca cię ta rozmowa? - Kamila czuła, że na twarzy jest cała czerwona.

- A ciebie nie podnieca wspomnienie naszych dłoni, naszych penisów? - chłopak rozkręcał się a wraz z nim także jego koledzy, którzy nie spuszczali z niej wzroku.

- Nie, nie podnieca. Skończmy to.

- Przecież dopiero zaczynamy - uśmiechnął się lekko cynicznie Tomek - Powiedz, co było fajniejsze, to damy ci spokój. Chwilowo - ale ten ostatni wyraz wymruczał cichaczem tylko do siebie.

Kamila westchnęła także do siebie i milczała, nie wiedząc co odpowiedzieć. Szumiący w głowie alkohol, nie pozwalał jej na prowadzenie zaciętej obrony. Może by tak pozwolić sobie na taką erotyczną rozmowę, skoro oni uparcie ją kontynuują? Nie, kto wie dokąd mogliby w niej zabrnąć.

- Tylko z Danielem ...

... rozmawiam o takich sprawach - chciała uciąć dyskusję, ale oczywiście nie dali się wytrącić z tematu.

- No dobrze, to powiedz nam coś, co nas nurtuje. Czy to prawda, że kilka tygodni temu Mateusz cię przeleciał? - zaatakował ostro Tomek

Kamili krew uderzyła do głowy. Nie no, to przesada, za dużo sobie pozwalają. Spojrzała z niechęcią na Mateusza, jego spojrzenie przyprawiło ją o zawrót głowy.

- A co to za różnica, czy będziecie wiedzieć, czy nie?

- Bo nie wiemy, czy mu zazdrościć, czy zbluzgać za kłamstwa - chytrze indagował Tomek - Powiedz, tylko tą jedną rzecz.

- Tak - wypaliła Kamila z westchnieniem zamykając oczy, nie zastanawiając się nad tym co mówi. Chciała to mieć za sobą. Poczuła spływającą na nią kolejna falę zawstydzenia - Coś jeszcze?

- Opowiedz coś szerzej na ten temat, było ci dobrze, co cię skłoniło do tego? - chłopaki patrzyli na nią z ogniem w oczach.

- Nie, to miało być wszystko i jest koniec - odpowiedziała, trochę bez ładu i składu. W głowie jej szumiało, podjęła decyzję - Idę stąd.

Wstała, lekko chwiejąc się na drżących nogach i przytrzymała się fotela. Towarzystwo nie mogło jej na to pozwolić i wiedzione różnymi pobudkami, jak chęcią pomocy w utrzymaniu równowagi, czy pożądaniem, w mgnieniu oka znalazło się przy niej. Poczuła na sobie żar ich przyspieszonych oddechów. Jej oddech również przyspieszył.

- Nigdzie nie pójdziesz, pomożemy ci - zaoferował się Mateusz. Stanął z tyłu za dziewczyną kładąc swoje dłonie na jej wąskiej talii. ...