Tylko Ty i ja (II) - Opowiadania Erotyczne

Tylko Ty i ja (II)

... uderzając o słup na skrzyżowaniu. Z tego co wiem, próbowałeś ominąć rowerzystę. Miałeś cholerne szczęście. Wszystko już dobrze. - jej głos.

- Laura... - wydusiłem ochrypłym głosem.

- Ciii, jestem. - mówiła tak miękko.

Otworzyłem oczy, bolała mnie lewa ręka, która jak się okazało, była w gipsie. Miałem opatrunek na klatce piersiowej i owinięty na głowie bandaż, parę plastrów na twarzy.

- Kiedy mówiłeś, że zaraz będziesz, nie musiałeś się tak spieszyć. Nawet nie wiesz co przeżyłam, gdy do drzwi twojego domu zadzwoniła policja. - miała zadumany głos.

Spojrzałem na nią, ubrana w krótką sukienkę, nie pasowała do powagi sytuacji, ale jaki to był efekt. Była śliczna, naprawdę. Podobała mi się. Czułem się jak nastolatek odurzony jej obecnością.

- Pocałuj mnie Laura. - wyszeptałem.

- Słucham? Majaczysz braciszku. - zaskoczona lekko drwiła.

Do sali weszło dwóch policjantów.

- Witamy, Panie Wierachowski. Chyba Pański dom się palił, ponieważ spieszył się Pan, jak wariat.- zaczął jeden z nich stając przy moim łóżku.

- Coś w tym stylu. - Nie wiem dlaczego, ale spojrzałem na Laurę, która bezwiednie się zarumieniła.

- Posterunkowy Kwiatkowski - mówiąc to podał mi rękę, a jego drugi kolega stanął przy moim łóżku, intensywnie spoglądając na Laurę.

- Radar zarejestrował, że jechał Pan o 80 km za szybko. W związku z procedurami oraz Panem stanem zdrowia, musimy w przenośni "obdarować" Pana punktami karnymi oraz zabrać prawo jazdy na 3 tygodnie. Rozumie ...

... Pan powagę sytuacji, prawda? Zagrożony był inny uczestnik ruchu... Przepraszam, czy Pan mnie w ogóle słucha? - słyszałem poirytowany głos.

Nie mogłem się skupić, gdy ten drugi, dosłownie pożerał ją wzrokiem.

- Tak, a co z tą rowerzystką czy rowerzystą? To konieczne odbierać prawo jazdy? - nagle odparłem.

- Wszystko w porządku, proszę o tym nie myśleć. Niestety tak, to krótki czas, ze względu na procedury, wiemy, że nie był Pan pod wpływem alkoholu, ale musimy wziąć pod uwagę bezpieczeństwo innych, poza tym w tym stanie i tak Pan nie może na razie prowadzić, a pojazd... - mówił spokojnie, wskazując na moja rękę.

- Co z moim autem? - poruszyłem się zdenerwowany.

- Przykro mi, ale nadaje się tylko do kasacji. - odparł Kwiatkowski.

- Nie... - zacząłem

- Proszę odpoczywać, zajmiemy się wszystkimi formalnościami, nim się Pan obejrzy, będzie miał prawo jazdy, a z tego co wiemy Pańska siostra posiada tymczasowe prawo jazdy na odpowiednią grupę pojazdów.- mówił wychodząc.

- Nie będę z nią jeździł tym mikrusem. - odparłem.

- Nie masz wyboru, braciszku - odpowiedziała z uśmiechem.

Drugi mundurowy wskazał gestem dłoni, by poszła za nim. Nie wiedząc czemu, poczułem się zazdrosny, chyba pierwszy raz w życiu, tym bardziej, gdy słyszałem jej cichy chichot. Wróciła z ogromnym uśmiechem.

- Czego chciał? - mówiłem podnosząc głos.

- Wypiszą Cię jutro rano, przyjadę po Ciebie o 7, przyniosę świeże ubrania i inne rzeczy.

- Czego chciał do cholery ?! - ...