Kwiat Lotosu (II) - Opowiadania Erotyczne

Kwiat Lotosu (II)

... naszej mocy, żeby odnaleźć pani koleżankę. Jeszcze jedna kwestia, która mnie nurtuje. Dlaczego bała się pani iść do pracy? Rozumiem, że pani koleżanka była również uczestnikiem orgii – słowo „orgii” wymawia bez zbytniej emfazy. – ale to nie powód, żeby obawiać się powrotu na giełdę.

- Blanka nie powiedziała mi tego wprost, ale z jej słów wywnioskowałam, że ktoś z naszego miejsca pracy jest...

- Jest kim?

- Kimś, kto może być zamieszany w morderstwa.

- Na jakiej podstawie pani tak sądzi? – Jaworski, którego nastawienie do Chańskiej jest mocno sceptyczne staje nad nią, jak sęp nad ofiarą.

- Na takiej, że Blanka dała mi do zrozumienia, że ktoś z pracy może być w to zaangażowany.

Jaworski ma ochotę „przycisnąć” dziewczynę, ale Konarski wzrokiem powstrzymuje kolegę.

- Pani Ewo, proszę pozostać w tym hotelu. Kto jeszcze wie o pani lokalizacji?

- Poza wami, nikt.

- Proszę tam wrócić i absolutnie nie ruszać się. Nie zamawiać niczego z restauracji hotelowej lub stołówki, nie schodzić do baru.

- To co mam jeść, do cholery?

- Proszę się zaopatrzyć w coś w sklepie i czekać na któregoś z nas. Przyjedziemy po panią i przeniesiemy w bezpieczne miejsce. Dziękuję. – Konarski wstając daje do zrozumienia, że przesłuchanie jest zakończone. Ewa wychodzi bez słowa.

Obaj gliniarze patrzą przez chwilę na drzwi, nie odzywając się do siebie.

- Ona coś wie – Jaworski pierwszy zaczyna rozmowę. – Jestem tego pewien bardziej, niż faktu, że z końcem roku ma nastąpić ...

... denominacja naszej złodziejskiej waluty.

- Ty i te twoje porównania. – Zmęczony Konarski gładzi się dłonią po łysiejącej głowie – No wie, wie. Pewnie, że wie. Tylko nawet, gdybyśmy dokręcili jej śrubę, to by nie powiedziała.

- Stefan, wybacz, ale nie zgadzam się z tobą. Zostawiłbyś mnie z nią na kwadrans i wyśpiewałaby wszystko, jak na spowiedzi przed pierwszą komunią – Jaworski wstaje i rusza w stronę kuchni – A tak w ogóle, to idę o zakład, że sprawy Chmielaka i Hoffman są powiązane. O dobrą wódkę.

- Daj spokój, o nic się nie zakładam. Idź już do tej kuchni. Chcę zostać sam i pomyśleć.

– Wyłamuje palce u rąk –

-... Niech pan na siebie uważa. – Jacek wychodzi z gabinetu, słysząc klapnięcie zamka w drzwiach. Na krzesłach obok drzwi siedzą młoda dziewczyna i wysoki blondyn.

– Jacek szydzi z niego w myślach. Blondyn, jakby czytając myślach dziennikarza spogląda wyzywająco i wyraźną niechęcią w brązowe oczy Parolczyka, po czym odwraca wzrok z kierunku bladej twarzy kobiety. –

Staje za rogiem, poprawiając sznurówki w butach i przypadkiem podsłuchuje rozmowę pary, słysząc szczątki wyrazów i mozolnie układając je w całość.

Amant: (...) Nie możesz obwiniać się o śmierć Blanki (?).

Blondynka: Tomek, przestań pieprzyć mi nad głową. Żałuję, że pozwoliłam ci jechać ze sobą. Zrzędzisz jak stara baba.

A: Martwię się o ciebie. To wszystko.

B: Jestem dużą dziewczynką i dam sobie radę. A ty jedź do pracy. I jeszcze jedno, nie pójdę już z tobą do Kwiatu Lotosu. ...