Pani Wisłowska (II) - Opowiadania Erotyczne

Pani Wisłowska (II)

... rozmowy.

- Uwiodłaś kolejnego. - Robert bardziej stwierdził, niż zapytał. - Powiedz mi, dlaczego tak interesuje cię ta Marta? I skąd wiedziałaś, że do mnie przyjdzie?

- Nie wiedziałam, liczyłam na to.

- Ale po co ci ona?

- Nie twoja sprawa.

- Hej, dla ciebie wcisnąłem jej kit o specjalnym traktowaniu dziewic, kiedy mogłem ją zerżnąć, jak by mi się spodobało.

- A spodobałoby ci się bardziej niż ze mną jako obserwatorem i uczestnikiem?

Uśmiechnęła się i podeszła do opartego o biurko kolegi. Obejrzała go od stóp do głów i przejechała ręka po kroczu.

- To nie twój interes, czego chcę od Marty, a co do nagrody za swoją pomoc, to chyba była wystarczająca na zapleczu. - Ścisnęła spodnie, wprawiając mężczyznę w drganie. - Nie martw się, to była ostatnia przysługa, o jaką poprosiłam.

Ton, z jakim wypowiedziała ostatnie słowa i to, że bez pożegnania opuściła salę, wprawiły Roberta w nieprzyjemny stan. Poczuł się porzucony, chociaż nigdy nie czuł do Wisłowskiej niczego oprócz chwilowych wybuchów pożądania. Łączył ich seks i wspólne przysługi, ale najwyraźniej ten układ dobiegł końca. Wesoły nastrój zaliczenia dziewicy i nauczycielki gdzieś uleciał, pozostawiając chłód samotności.