Karolina. 35. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 35.

... się...

Może naprawdę coś się dzieje... ?

Ale nie będę zapeszać...

Wracałam do Anki...

- Masz jeszcze dużo pracy ?

- Nie, mogę skończyć, a co ?

- Nie chcesz kupić testu ?

- A co to da ?

- Głupia jesteś... kobieta w ciąży musi o siebie dbać, a ty przecież wiesz...jak z tobą było.. !

- Masz rację...

Zajechałyśmy.

- Poprosimy test ciążowy...

- Jeden ?

Tknęło mnie... a jak będzie zepsuty... ?

- Da pani dwa...

Zachowywałyśmy się jak dwa podlotki...

Niby stare baby... a wstyd przy kupowaniu testów był jak w szkole...

W domu Anka nasikała... i co ?

Ciąża... jak byk..

Ukochałyśmy się, czułam jej radość.,.. pierwsze...

- Aniu będzie dobrze... zobacz nasze dzieci... to jest szczęście..

- Masz rację... co by się nie działo.... jesteśmy razem..

Oczywiście Jole też się cieszyły...

- Panie.. jak będzie ciężko, weźmiemy następną Jolę...

Jak wszystkie wybuchły śmiechem..

Gdy faceci wrócili z pracy... od razu wyczuli radość...

Ale Anka chciała to załatwić na osobności...

Wzięła go do pokoju na ro zmowę..

Trochę się bałam i widziałam, że ona też...

Wszyscy bawili się z dziećmi nadal...a ja nasłuchiwałam...

I pewnie nikt nie zwrócił uwagi... ale ja znam swoja przyjaciółkę...

A szczególnie jej jęki...

Anka dawała dupy Jurgenowi... albo to on ją brał jak rolnik dotacje....

Gdy wyszła cała spocona i uśmiechnięta... to wiedziałam...

Jurgen będzie ojcem i będą szczęśliwi...

Mariusz przyglądał mi ...

... się uważnie...

- Coś się dzieje ?

- O tak... widzisz dom pełen dzieci... ?

- Widzę...

- To właśnie idzie następne... Anka jest w ciąży...

- To fajnie...

- Lubisz dzieci, prawda.. ?

- Tak lubię...

- To ciesz się już na zapas...bo na pewno urodzę Ci syna... albo córkę...

Jak się spojrzał.... !!!

Takie oczy, to są oczy miłości....

- Wiesz.. jestem szczęśliwy...

- Ja też...

- Chyba mi stoi... ?

- Chyba ?

- Cholera... stoi jak szalony...

- To nie możemy tego zmarnować, chodź...

Pociągnęłam go za rękę.. Anka to zauważyła i tylko się uśmiechnęła...

Jurgen właśnie szedł sobie nalać...

A ja już czułam, jak mi cieknie...

Jak za starych dobrych czasów...

Jeszcze nic się nie dzieje... a już jestem szczęśliwa...

Robert odszedł... i może tak właśnie ma być... ?

Życie płynie dalej... jest czas żałoby i czas normalności...

Nie mówię o radości... bo jedyna cecha czasu to pamięć.. po wsze czasy... ale... dlaczego, raz na jakiś czas, nie uśmiechnąć się... ???

Jednym ruchem ściągnęłam majteczki...

Dziś mnie weźmie jak swoją sunię...

Oparłam się o stół... podciągnęłam spódnicę... i wypięłam tyłeczek...

Odwróciłam głowę... patrzyłam jak rozpina spodnie...

Jak go bierze w dłoń... jak stawia...

Zniżyłam kolana... tyłek jeszcze bardziej się wypiął i wtedy nadziałam się w niego... dwa porządne razy... aż poszedł posłuch...

- Bierz co Twoje...

- Wezmę...

- Bierz... mam taką ochotę, że wyssę z Ciebie każdą ...