Karolina. 35. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 35.

... duszę...

I on robił to samo...

Prawdziwa noc poślubna...

Gdy strzelał.. to pomyślałam... że to jemu dam następne dziecko...

Poczęte z prawdziwej miłości i oddania...

Z połączenia dwóch dusz... które być może odnalazły się po tułaczce...

Bo czułam, że on... to jest teraz ON.

- Kocham Cię...

- Kocham Cię...

Wypowiedzieliśmy to razem... w jednej sekundzie...

- Razem...

- Tak, już na zawsze razem.

Nawet nie spojrzałam w stronę drzwi...

A niech stoją... niech się patrzą....

Niedługo to się i tak skończy...

****************

Na d**gi dzień już byłam z nim u prawników.

Anka pojechała do fundacji, a Jurgen do fabryki...

Nareszcie... zaczynamy żyć i prowadzić wszystko tak jak należy...

Niestety prawnik od razu nas ostudził.

W Polsce potrzebne jest zezwolenie ministerstwa zdrowia, fundacja musi być non-profi i mieć jakieś poparcie.

Że ogólnie najszybciej będzie podczepić się już pod jakąś znaną fundację i prowadzić działalność jakby w jej ramach..

Dla mnie nie miało to znaczenia...

Ma zacząć działać, a ewentualną filię po prostu stworzymy u nas...

Chodziłam jak nakręcona. Tak bardzo spodobał mi się ten pomysł, że patrzyłam na Mariusza jak na fajnego faceta...

Mądry, inteligentny, dobry, opiekuńczy... i kochający... pięć pasujących przymiotników...

Po prawniku pojechaliśmy do urzędu stanu cywilnego.

Bronił się przed wejściem.. ale przecież przyjął oświadczyny...

I tu o dziwo... nie ma terminów ...

... specjalnie. podobno mało jest ślubów, więc za dwa tygodnie mamy ślub.

- Jesteś tego pewna...?

- Tak kochany,...

- A intercyza...

- Nie wygłupiaj się... biorę Cię jak stoisz i oddaję się cała...

- A nie boisz się ?

- Po tylu rozmowach... to Ty powinieneś się bać.

- A dlaczego ?

- Nie znasz jeszcze dobrze Jurgena...

Uśmiechnęłam się... bo wiem, że nawet jak nam nie wyjdzie, to on odejdzie i tylko będzie cierpiał...

Kocha mnie mocniej niż ja jego... bo on nie tęskni za żoną... a ja bardzo mocno...za Robertem.

Po kilku dniach jednak zaznaczył, że musi pojechać do siebie pozamykać sprawy.

Firmę... dom, uregulować majątek...

Wziąć papiery na ślub...

- A mogę jechać z Tobą ?

- A dlaczego, masz tu rodzinę...

- Boję się...

Jak spojrzał się na mnie... podszedł i przytulił z całych sił...

- Oczywiście, że możesz pojechać...

I wtedy zobaczyłam łzy w jego oczach....

- Co się stało ?

- Nic…jest w porządku...

- Przecież widzę... musisz mi powiedzieć... !!!

- Nie pamiętasz. ale moja żona chorowała na lęki i zawsze byliśmy razem... wszędzie... wiem, co to jest strach...

- Przepraszam...

- Nie przepraszaj... za uczucia się nie przeprasza...

- Coś Ty powiedział ?

- Za uczucia się nie przeprasza...

- Ale to moja dewiza, chociaż życie ją zweryfikowało...

- To teraz będzie nasza...

- Kocham Cię... wariacie...

- A ja Ciebie niesamowita kobieto...

- Lubię to mówić... i lubię, jak Ty to mówisz...

To jest mój ...