MÓJ NOWY ROK 2012 - Opowiadania Erotyczne

MÓJ NOWY ROK 2012

... dlaczego taki zaszczyt spotyka dwie nic nie znaczące suki. Pamiętajcie to przeogromny zaszczyt. Nie pamiętam, aby cos takiego miało kiedykolwiek miejsce. Ale Jej Ekscelencja Madame Jowita jest znana z łamania konwenansów, uproszczania procedur i niespotykanie łagodnego charakteru. Pamiętajcie będziecie same, mnie tam nie będzie. Odpowiadacie prosto, krótko i wyraźnie. Chyba, że Jej Ekscelencja nakaże inaczej. Wzrok i głowa cały czas w dół. Niech was nie korci rozglądać się dookoła. Zwłaszcza ty mała suczko pilnuj się mocno. To nie żarty. – Mówiła jeszcze długo nakazując nam jak się zachowywać i postępować. Jakie pozycje przyjmować w różnych sytuacjach. Po nauce spytała - Czy dobrze zrozumiałyście co wam powiedziałam? – Tak, Mistress, Katrin, -Tak, Mistress Katrin – odparłyśmy cicho ale wyraźnie, obie po kolei. Nie ma co gadać byłyśmy wystraszone i przejęte. Mistress rzuciła na nas ostatni raz badawczym wzrokiem i poprowadziła na smyczy długim korytarzem, potem schodami na piętro.. Podłoga i schody wyłożone są purpurowymi chodnikami a w oknach są ciemno czerwone ciężkie zasłony. Już sam wystrój emanował władzą i pewnością osoby tu przebywającej. Stanęłyśmy, o dziwo przed najzwyklejszymi drzwiami wykonanymi z pełnej deski. Te drzwi były tu jakby nie na miejscu. Stałyśmy za Mistress i czekałyśmy. Nie zbyt długo a jednak. Drzwi się otworzyły i wyszedł z nich mocno zbudowany mężczyzna w czarnym, błyszczącym garniturze, pod krawatem i czarnej masce na całej głowie. Spojrzał na ...

... Mistress, to kiwnęła głowa i podała jemu nasze smycze. Mężczyzna nic nie mówiąc odwrócił się i pociągną nas za sobą. Obie dygocząc z przejęcia a więcej ze strachu podążyłyśmy za nim. Minęłyśmy coś w rodzaju małego przedpokoju. Mężczyzna uchylił lekko ciężką kaszmirową zasłonę i wprowadził nas za nią. Pokój czy może pomieszczenie było bez okien. Ściany wyłożone purpurowym materiałem z dziwnymi złotymi wzorami. Pomieszczenie nie było duże a raczej sprawiało wrażenie małego. Za to panowała tu atmosfera więcej przytulności niż powagi. Pod jedną ze ścian stało wysokie dziwnie rzeźbione krzesło czy fotel. Tak i tak pasuje. Na nim siedziała dumnie wyprostowana Jej Ekscelencja Madame Jowita. W ciemnofioletowej długiej, bogato marszczonej i zdobionej sukni. Siedziała nieco bokiem i duże rozcięcie z boku sukni, aż do pasa ukazywało jej kształtna nogę, udo i biodro. Widać było czarną cieniutką pończochę w srebrne wzory podtrzymywaną szeroką czerwoną gumką pasa, zdobiona kokardkami. Czerwone szpilki o długiej szpili dopełniały efektu. Ręce, z długimi czerwonymi paznokciami, miała złożone wysoko na udach. Choć wzrok i głowy miałyśmy opuszczone, ale ja już po tylu latach nauczyłam się patrzeć i w ten sposób. Przed nią w odległości jakieś trzy metry leżała na podłodze czarna jedwabna poduszka a z boku po prawej stronie i jakiś metr w tył leżała biała jedwabna poduszka. Ja zostałam podprowadzona do tej czarnej a Julia do tej białej poduszki. Mężczyzna gestem nakazał nam klęknąć na poduszkach. ...