Przypadek Michała cz.III - Opowiadania Erotyczne

Przypadek Michała cz.III

... nią?

- Trochę. Masz coś takiego w oczach, co mnie niepokoi i...

- Daj spokój. Nic złego się nie dzieje - wyznałem. - Powiedz lepiej co u ciebie. Jak sprawy z Irkiem?

- Nie ma spraw z Irkiem. Od dwóch miesięcy znów jestem wolna i świetnie się z tym czuję - Zaskoczyła mnie, ale wyglądało na to, że była rzeczywiście w świetnej formie. W skórze i czerni jej wysportowane, szczupłe ciało prezentowało się rewelacyjnie.

Kątem oka dostrzegłem wychodzącą z łazienki Anastazję. Chwyciłem w objęcia Marcelinę i zaczęliśmy podrygiwać.

- Jednak coś kombinujesz - mruknęła Marcela.

- Jasne. - Przyszedł mi do głowy szalony pomysł. - Słuchaj pomóż mi. Gdybyś była z facetem nie prosiłbym, ale skoro mam przed sobą wolną dziewczynę...

- Chodzi o tą pannę, tak?

- Muszę ją dziś zaliczyć, więc ją urabiam od kilku dni, pomyślałem, że wspomożesz kumpla. - szepnąłem przyjaciółce do ucha.

- Musisz?! Misiek, ty się bawisz w takie rzeczy!

- To jednorazowy wybryk i...

- I co? Nagrodę dostaniesz?

- Marcela, to nie tak, ale…

Urwałem w pół zdania, bo dołączyła do nas Anastazja.

- Hej, co za nagroda? - spytała od razu.

- O tym później. Poznajcie się lepiej. - Szybko zmieniłem temat. - Nastka to Marcela, Marcela to Nastka.

- Trochę mi Michał o tobie opowiadał - przyznała się Anastazja. - Jest tobą zachwycony.

- W nim łatwo wzbudzić zachwyt, ale miło mi.- Marcelina uśmiechnęła się do mojej towarzyszki. Nad jej ramieniem skinęła na mnie, bym je zostawił.

- ...

... Ok., to jak już mam w jednym miejscu dwie najfajniejsze dziewczyny, to zorganizuję jakiś piknik. Piwko, przekąski, te sprawy - Nagle stałem sie nadaktywny.

Nastka spojrzała na mnie trochę niepewnie, ale rozwiałem jej obawy.

- Zostawiam cię w najlepszych rękach.

Znalezienie czegoś do picia i przegryzienia to nie była misja niewykonalna. W istocie zajęła by mi parę chwil. Marcelina potrzebowała jednak trochę czasu, jeśli dobrze zrozumiałem jej znaki. Szybko zdobyłem prowiant i zaszyłem się w kącie, by móc obserwować dziewczyny. Patrzenie jak Marcelina radzi sobie z Anastazją to była sama przyjemność. Wystarczyła chwila, a Nastka patrzyła w nią jak w obrazek. Śmiały sie, żartowały, ale co pewien czas Marcelina zdobywała się na jakiś odważniejszy ruch. Tu jakiś dotyk, tam muśnięcie, pogładzenie i niewinny całus w policzek. Jeszcze chwila i powinienem do nich dołączyć. Tymczasem moja towarzyszka topiła się niczym masło w słowach i gestach Marceli.

- No jestem - zakomunikowałem z dumą trzymając to co udało mi się zdobyć.

- Długo ci się zeszło. - Zauważyła Nastka. Jednak nie była zawiedziona. Minuty spędzone z Marceliną nie pozwoliły jej na zastanawianie się nad moim zniknięciem.

- Musiałem o to walczyć - Roześmiałem się.

- Chodźcie pogadać w spokojniejsze miejsce. - Zaproponowała Marcelina.

Poszliśmy za nią na górę. Jednym z zajęć ojca Marceliny było pisanie dla kilku gazet. W domu miał mały gabinet, świątynię, w której pracował. Znajdował się na poddaszu i ...