Żony, sekrety i ręce w ciemnościach - Opowiadania Erotyczne

Żony, sekrety i ręce w ciemnościach

... niechcenia pocisk idealnie wpada do środka.

– Rozumiem, że sprawa była skomplikowana, skoro prosił mnie pan o osobisty przyjazd.

– Niestety tak. Wolałem omówić ją osobiście.

– Co pan znalazł?

– Uszkodzenia genitaliów oraz podbrzusza nie były przyczyną zgonu. – odpowiedział spokojnie.

– Jak to możliwe?

– Zmarł najprawdopodobniej na skutek krwotoku do mózgu. Rany w podbrzuszu oraz kroczu zadano pośmiertnie. Krótko po śmierci, ale jednak.

– A pozostałe?

– Ciężko powiedzieć. Chociaż mogę przypuszczać, że zadano je krótko przed śmiercią.

– Czyli mogły się przyczynić.

– Tak, dokładnie – powiedział – ale bezpośrednio zabił go wylew. Prawdopodobnie sprowokowały go inne obrażenia. Chociaż same nie były bezpośrednim zagrożeniem dla jego zdrowia.

– Rozumiem, czyli dalej mówimy o morderstwie?

– W zasadzie tak. Przynajmniej na to wskazuje bardzo podwyższony poziom kortyzolu wykryty przez patologa w Suwałkach.

– A co z narzędziem? Co spowodowało obrażenia? – lekarz się uśmiechnął.

– To trudniejsze pytanie. Próbowałem porównać obrażenia z innymi znanymi źródłami. Przypominają jedynie te zadane przez dzikie zwierzę.

– Czyli, że mógł zginąć z powodu ataku dzikiego zwierzęcia i nie musiał to być człowiek.

– Mało prawdopodobne. Rany na klatce piersiowej, plecak oraz nogach ofiary przypominają powodowane przez pazury. Jednak, jeśli chodzi o jego genitalia, obrażenia nie przypominają żadnego znanego mi zwierzęcia ani znanego narzędzia.

– Jeśli ...

... miałby pan zgadywać?

– A wyglądam na wróżkę? – obruszył się i poprawił fartuch – Jeśli miałbym postawić hipotezę roboczą powiedziałbym, że część obrażeń zadał człowiek uzbrojony w nóż, a resztę jakiś duży drapieżnik.

– A pies?

– Musiałby być duży, sądząc po rozstawie ran. Poza tym nie wszystkie ślady pasują.

– Czyli co? Pies z nożem w łapie?

– Szczerze. Pierwszy raz coś takiego widzę, ale coś takiego.

– Dziękuję, chociaż nie ułatwił mi pan życia.

– Brzmi jak trudny orzech do zgryzienia.

– Hmm i takie jest. Ma pan coś jeszcze?

– W zasadzie jest coś? Chociaż nie potrafię tego określić. Proszę spojrzeć – wyjął z teczki zdjęcie w formacie A4. Fotografię wydrukowano na marnym papierze, ale i tak było na nim widać, dość dobrze ślady. Lekarz sięgnął do biurka po czarny flamaster i wzmocnił nim ślady i rysy wykonane na ciele ofiary. Symbol przypominał odwróconą literę „A” z bokami w kształcie lekko wklęsłych łuków oraz poprzeczką wykręconą niczym bawole rogi. Podstawa litery zdawała się rozchodzić na boki na wysokości mostka mężczyzny, a rysy kończyły się kilka centymetrów ponad sutkami. Poprzeczka przechodziła poniżej mostka i wykręcała, sięgając do obojczyków.

– Coś pani to przypomina?

– Nic, a nic. Jest pan pewien, że nie jest to przykładowy układ.

– Pewności nie mam, ale kiedyś widziałem coś podobnego. Stąd zwróciłem na to uwagę.

– Doprawdy?

– Tak, mój syn jest archeologiem. Proszę się tylko nie śmiać, mamy w rodzinie skłonność do grzebania ...