Wakacyjna dniówka - Opowiadania Erotyczne

Wakacyjna dniówka

... kieliszek.

- Nie na golasa? - zapytała z uśmieszkiem na twarzy.

- Nie, są już moje ubrania? - zapytałem nie zwracając uwagi na jej uszczypliwe dogaduszki.

- Tak, wróciły z pralni - usłyszałem odpowiedź.

Ta odpowiedź mnie usatysfakcjonowała Kucharka sączyła wino bacznie mi się przyglądając. Odłożyła kieliszek na stół.

- Zjedz kanapki, bo jeszcze padniesz mi tutaj. Nieźle cię przecież wymęczyły - stwierdziła uszczypliwie wskazując dłonią na talerz z kanapkami.

- Nie mam zamiaru już nic tu robić, gdzie położyć te rzeczy? - odparłem hardo.

- Zanieś do brudownika, tylko nie zapomnij o fartuszku - zachichotała.

Najwyraźniej się ze mnie naigrywała. Starałem się to puścić mimo uszu. Wszedłem do pomieszczenia gospodarczego i zamknąłem za sobą drzwi. Podniosłem wieko kosza, w którym składano brudną bieliznę i wrzuciłem przyniesione rzeczy do wnętrza.

- Nie, nie dam jej znów oglądać siebie nago, już wystarczy - postanowiłem i nie zdjąłem fartuszka.

Wróciłem z powrotem do kuchni. Kucharka dolewała sobie wina do kieliszka.

- Co, nie możesz z nim się rozstać? - zapytała widząc, że jestem jeszcze w fartuchu i w podkolanówkach.

- Gdzie są moje ubrania? - zapytałem stanowczo.

- Gdzieś - odparła.

No, tego było za wiele. Nie miałem ochoty na przekomarzania. Dla mnie nie było to zabawne. Postanowiłem sprawę postawić jasno.

- Oddaj mi moje ubrania i pieniądze - fuknąłem.

Wstała za stołu i podeszła do mnie bliżej, w ręku trzymała kieliszek z winem. ...

... Teraz dopiero zobaczyłem, że jej wyraz oczu jest jakiś inny. Zrobiłem krok w tył.

- Nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, że pieniądze mam ja - rozpoczęła i mówiąc to wyciągnęła z kieszeni swego fartucha zwitek banknotów.

- A gdzie są twoje ubrania to też moja słodka tajemnica - dodała chowając pieniądze z powrotem do kieszeni.

Pogrywała sobie ze mną coraz śmielej. Nie mogłem na to pozwolić. Nie mogłem i nie chciałem.

- Oddaj mi proszę ubrania i pieniądze to sobie pójdę - poprosiłem.

- Nie tak szybko mój miły, nie tak szybko - wypowiedziała to dość wolno.

Sytuacja znów stawała się nieprzyjemna. Moje proszenie nic nie wskórało. Postanowiłem zacząć z innej beczki.

- Pani nakazała Ci abyś mnie puściła o 18, jeżeli tego nie zrobisz to się na Ciebie wścieknie - postraszyłem.

Uśmiechnęła się tylko w odpowiedzi na moje słowa i wypiła łyk wina.

- Pani dzisiaj wróci późno, musi zamknąć klub tak, że zejdzie jej do 22 - odpowiedziała.

- To ja zaczekam tu do 22 - odpowiedziałem bez wahania.

Znów parsknęła śmiechem. Nie za bardzo wiedziałem, co ją tak bawi. Czułem, że sytuacja się komplikuje. Nie uśmiechało mi się również czekać tu do 22.

- Problem mój mały świrgolosku jest w tym, że ja kończę pracę o dziewiętnastej - odpowiedziała.

- I co z tego? - zapytałem.

Zaczęła się do mnie zbliżać. Tym razem się nie cofnąłem. Czekałem, co powie i uczyni.

- Ano to, że muszę zamknąć dom,a nie zrobię tego, gdy Ty tu będziesz - odparła a jej dłoń powędrowała na ...