Karolina. 14. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 14.

Gdy wracałam do domu zadzwoniłam do " męża "

Jeśli się mną " opiekuje " to muszę się zameldować...

Pomyślałam, że będzie to namiastka pamięci o Robercie.

Tak strasznie tęsknię za nim, a jeśli " zrobił " ten numer naprawdę, to znaczy, że ma plan... a jako dobra żona, będę słuchać się jego poleceniom...

- Masz czas ?

- Zawsze mam...

- Co tak dyszysz ?

- Jadę na rowerze...

Zapowietrzyłam się...

- Ulicą ?

- Nie, w lesie, boję się ulicy, zresztą trenuję teren, więc jestem na łonie przyrody... już staję...

- A co, tak sobie jeździsz, czy trenujesz ?

Czy los nie może być bardziej złośliwy... mój wyimaginowany " mąż " też trenuje...

- Trenuję, jestem duatlonistą, biegam i jeżdżę rowerem, ale mtb, na takie zawody w terenie, oczywiście im ciężej, tym lepiej... więc nie ma lipy...

Od razu głos w głowie sam się odzywa...

Normalne... nawet nie powinnam się dziwić...

Robert... czasami nie mam słów.. jak tak chcesz... to dobrze, ba... żyjemy dalej...

Bez udawania, bez kłamstw...

- Muszę się zapytać, czy mogę wyjechać z ważną osobą do hotelu na weekend ?

- Na cały ?

- Taki ma być układ...

- Coś załatwiasz... ?

- Tak, bardzo ważną sprawę... ale zawsze się ciebie pytałam... więc teraz też to robię...

- Będziecie się... pieprzyć... ?

- Taki jest sens układu...

- Chcesz tego, czy musisz ?

- Muszę... chciałabym tylko z...

Ugryzłam się w język...

... a dlaczego ?

- Z tobą tylko chciałabym, ale to ...

... wiesz...

- Jeśli tak mówisz.... to ci wierzę... możesz jechać... ale myśl o mnie... zamknij oczy w jakimś momencie i pomyśl, że to ja...

Aż mi ciarki przeszły... kurwa... dobry on jest...

- Oczywiście kochany... dziękuję... zamelduje się, gdy wrócę...

Wyłączyłam się.

Aż się trzęsę... chciałam tylko poczuć... wspomnienie... może jego cień... a gość jest taki naturalny....

Dobrze, że ma inny głos.... bo mogłabym się zatracić...

Wiem... wiem... to jest trochę dziecinne... ale pomaga mi...

Dwa lata wyrwane z świadomości, zniszczone przez prochy... ze strzępkami wspomnień... i brakiem prawdziwej tęsknoty...

Jestem ciekawa, co by było. gdybym była świadoma... w jakimś sensie... nie... nie... to byłoby do zwariowania...

************

Pojechałam położyć mu świeżą różę...

- Oddaję ci wszystkie, które dostałam od ciebie kochany.... zobacz... jak dobro powraca...

Płakałam...

Zamknęłam oczy i zobaczyłam go, jak kiedyś wyjmował cały bukiet z bagażnika... jak szedł i się uśmiechał....

- Kochała go pani mocno, co ?

Otworzyłam oczy... to ta starsza pani, co kiedyś...

- Kocham go cały czas... nic się nie zmieniło...

- Rozumiem, mi mówili, że czas leczy rany... ale to nieprawda... wyrwanego serca nie można zapomnieć...

- A kogo pani straciła ?

- Syna.

Odeszła...

Jeśli ma rację... a myślę, że ma... to... ę... wiem, że ma...

*************

Cholera, weekend, będzie pieprzenie cały czas... muszę przygotować wszystkie dziurki, ogolić się, ...