Wyuzdana Dominika, cz. 1/2. - Opowiadania Erotyczne

Wyuzdana Dominika, cz. 1/2.

... taki stan rzeczy rodzice Gabrysi personalnie winili błędny wybór partnera. Dość szybko zaczęło się psuć. Mieszkali ze sobą już półtora roku. Kiedy pewnego marcowego wieczoru wrócił z pracy, zastał kartkę z informacją, że sama będzie dbać o siebie, skoro on nie potrafi zapewnić życia na odpowiednim poziomie. Zapowiedziała, żeby jej nie szukał. W szafach pozostały tylko puste wieszaki i półki po jej rzeczach.

Usiadł z kartką i tak przesiedział do świtu. Potem wstał, pozbył się ubrania, wziął prysznic, a po śniadaniu elegancko ubrał się i wrócił do pracy. Parę minut po szóstej siedział przy swoim komputerze. Ochroniarz nie zadawał pytań. Informatycy w ich firmie w zasadzie nie mieli limitu godzin.

Po długim i utajonym okresie żałoby zaczął nowy etap życia. Sam. Tylko znajomi i rodzina zauważyli jak bardzo przeżył rozstanie. I zmienił się. Pracował jeszcze więcej i coraz dłużej. Jakby tego było mu mało, uczył się języków. Nikt z bliskich, nie chcąc rozdrapywać ran, nigdy nie rozmawiał z nim na temat byłej partnerki. Wszyscy zgodnie twierdzili, że pracuje za dużo. Pewna międzynarodowa firma oferowała staże i pracę w głównej siedzibie w USA. Złożył dokumenty, wygrał konkurs i zniknął na pół roku. Tylko rodzina znała adres. Nie odbierał telefonów. Zresztą, mało kto kontaktował się z nim.

#

Właśnie przypadkowo spotkali się przy windach, w okazałym biurowcu w centrum miasta. Po tylu latach... Pracowała w międzynarodowej firmie. Mimo upływu czasu poznali się od razu. ...

... Zaskoczeni nieoczekiwanym spotkaniem przez moment przypatrywali się sobie w milczeniu. W końcu odezwał się Antek.

Wyraźnie czekała aż się z nią przywita. Zmierzyła go wzrokiem, z uśmiechem odpowiedziała na powitanie. Antek stał przy niej nieco skrępowany, ale uśmiechnięty, pogodny. Po wymianie uprzejmości przejęła inicjatywę:

– „Moja firma” – jak wyjaśniała każdemu z wyniosłością zauważalną w tonie głosu – otworzyła tutaj swoje duże biuro, zajęliśmy połowę piętra. – Wiedziała, że taki rozmach robił wrażenie i świadczy o wielkości firmy. Kierowała jednym z działów. Dysponowała sekretarką, zarządzała sporym zespołem ludzi. Świetnie prezentowała się w dopasowanym kostiumie i w szpilkach.

Antek stał i kiwał głową. Świetnie udawał zainteresowanie.

Zirytowana jego zachowaniem, w końcu nie wytrzymała przedłużającej się ciszy:

– Gdzie pracujesz?

– Tutaj. Kilka pięter wyżej – uniósł brwi. Denerwował się, wbił ręce w kieszenie spodni. Zaraz wyjął i poprawił okulary. Wymienił nazwę firmy, w której był zatrudniony. – Też międzynarodowa. Trudno nas przegapić, zajmujemy dwa piętra – dodał szybko. Po chwili niezręcznego milczenia zapytał: – Może dałabyś zaprosić się na kawę?

– Och, jaki miły jesteś, ale nie! Dziękuję. Gdybym korzystała z wszystkich zaproszeń na kawę, to moje ciśnienie eksplodowałoby – wyjaśniała zbyt głośno powód odmowy. Odczekała chwilę i uderzyła drugi raz: – Wiesz doskonale, że gustuję w innym typie mężczyzn – patrzyła na niego z triumfującym ...