Księżycowa opowieść (II) - Opowiadania Erotyczne

Księżycowa opowieść (II)

... to robicie?

- Jak robimy co?- Droczył się ze mną już bez ogródek.

- Jak uprawiacie seks, do cholery. - Uderzyłam go wielką puchatą poduchą, a on zareagował śmiechem.

- Prawdziwy z ciebie naukowiec, Klaro! Jestem pełen podziwu. Skąd w twojej głowie biorą się takie pytania?- Nie przestawał się śmiać.

- Mówiłam już, że lubię dużo wiedzieć?

- Wspominałaś.

- Więc?

- Odczucie podniecenia jest dla nas tak silne, że krew samoczynnie zaczyna krążyć. Podniecenia nie tylko seksualnego, ale także w trakcie polowania, czy silnej ekscytacji. Właśnie dlatego, że krew jest czarna i zaczyna buzować w naszym organizmie, nasze oczy stają się czarne w obu tych przypadkach. Jesteśmy martwi, ale nie całkiem. W tym tkwi nasz sekret.- Mrugnął do mnie.- Jeszcze jakieś pytania?

- Czyli że zawsze jak twoje oczy stają się czarne to on...

- Nie! - Przerwał mi zażenowany.- Oczywiście, że nie! Mamy nad tym władzę. Dość już tych niewygodnych pytań!- Uśmiechnął się i pocałował moje usta.

- Tak, na razie to wszystko. Dziękuję za wyczerpującą odpowiedź, mćstro.

- Służę pomocą, madame.- Ucałował moje ramię.

- Całkiem fajne to twoje show.- Zmieniłam nagle temat. - Czy są przewidziane jeszcze jakieś atrakcje?

- Jeszcze jakieś? - Powtórzył jak echo. - A jakie ma pani życzenia?

- Jestem bardzo głodna. - Odwróciłam się na plecy i cicho roześmiałam.

- Głodna?- Znów powtórzył za mną. - Tak po prostu głodna? Żadnego "ach, to było cudowne Arturze", "chciałabym więcej ...

... Arturze", "jak ty to zrobiłeś Arturze?", tylko po prostu "jestem głodna"? - Oczy wciąż mu się śmiały, błyszczały najczystszą purpurą.

- Nie schlebiaj sobie. - Spojrzałam na niego z ukosa ze złośliwym uśmieszkiem.

- Kobiety... - Pokręcił głową. - Czuję, że będę musiał nieźle zaopatrzyć moją lodówkę...

- Przewidujesz więcej takich spotkań? - Naciągnęłam na siebie cienki koc.

- A ty nie? - Patrzył na mnie opierając głowę na ręce zgiętej w łokciu. - Wydawało mi się, że mówiłaś coś o chęci wykupienia biletów na moje show, a to była dopiero pierwsza część.

- Szelma. - Parsknęłam śmiechem.- Udało ci się mnie przyłapać. Też jesteś głodny tuż po, czy może raczej zasypiasz?- Obróciłam się na brzuch.

- Hm... Już nie pamiętam.- Próbował wykręcić się od odpowiedzi.

- Może ci przypomnieć?- Zerknął na mnie, ale szybko uciekł spojrzeniem w bok. Widziałam, że jego oczy się przyciemniły. Ucieszyło mnie to.

- Może niekoniecznie...- Obrócił się na plecy i oparł rękę na czole chcąc ukryć tą zmianę.

- Może jednak... - Pogładziłam palcem jego ramię.

- Może chcesz coś zjeść?- Spojrzał na mnie z nadzieją.

- Może ty chcesz? - Chciałam by zabrzmiało to jak żart. Nie zabrzmiało.

- Jak w ogóle możesz tak mówić? - Zdenerwował się i spojrzał na mnie z wyrzutem.

- Nie miałam na myśli nic złego.- Rzuciłam przepraszająco.

- Jak w ogóle może bawić cię to, że przeze mnie giną niewinne istoty?

- Przeze mnie też giną. - Wzruszyłam ramionami. - Wspominałam już że uwielbiam ...