Love Street - Opowiadania Erotyczne

Love Street

... kochanka?

- Czemu nie?! Nie miałbym nic przeciwko temu.

- Ja też, więc wszystko przed nami. Tylko się nie pomyl i nie zastukaj do okna Jacka.

- Okej. A więc jesteśmy umówieni?

- Yhy…

- Jak masz na imię? – zadałem nurtujące mnie pytanie.

- Pamela. Tak wszyscy do mnie mówią. Właściwie jednak, to mam na imię Agnieszka.

- Piękne imię – stwierdziłem.

- Które?

- Oba.

- Dziękuję. A jak brzmi twoje imię?

- Jestem Darek.

- Też ładne.

- Pamela i Darek – w moim głosie było rozmarzenie – Piękne połączenie.

- Już chcesz nas łączyć?

- Nie ma na co czekać. Życie jest krótkie, więc nie należy zwlekać…

- Ale czy mimo wszystko nie za szybko?

Pokręciłem przecząco głową.

- Nie – odparłem. – Ty i ja… Dwoje przeciwko całemu światu w imię miłości.

- Miłości?!

- Tylko ona ma sens.

- A ona w ogóle istnieje?

- Istnieje. To siła sprawcza wszystkiego,

- I co chcesz, żeby sprawiła?

- Wszystko. Z nami już jej się udało. Jesteśmy tutaj, spotkaliśmy się, więc to chyba coś znaczy…

- Hmmm… Może masz rację. To, co? Do poźniej?

- Jasne. Będę na pewno.

Podkradłem się od tyłu i cicho zastukałem w szybę. Pamela leżała na łóżku i czytała jakąś książkę. Spojrzała w okno. Przywołała mnie gestem. Bez zbędnego zastanawiania się wszedłem przez okno.

- Fajnie, że jesteś. Nie spodziewałam się.

- Przecież obiecałem – odpowiedziałem.

- No, wiesz… Obiecanki cacanki. Nie używasz drzwi?

- Tak jakoś się złożyło. Jeśli jednak masz ...

... ochotę, to wyjdę i zapukam do drzwi.

- Nie, nie… Tak jest niezwykle, niestandardowo. I bardzo ciekawie. Zainteresowałeś mnie. Myślałam o tobie przez całe popołudnie.

- Ja o tobie także…

- Co będziemy robić? – spytała.

- Nie mam pojęcia – odpowiedziałem – myślałem o jakimś romantycznym spacerze na plażę.

- To świetnie się składa – ucieszyła się – muszę jeszcze wyprowadzić Rokiego.

- Chodźmy więc – zgodziłem się.

Po chwili szliśmy wolnym krokiem przed siebie.

Plaża o tej porze jest niesamowita. Zatopiona w nocnym mroku sprawiała wrażenie nieziemskiej przestrzeni. Morze szumiało głośniej niż zwykle, a Księżyc wysoko nad nami oświetlał wszystko bardzo subtelnie. Fale uderzały delikatnie o brzeg. Woda była dość ciepła.

- Uwielbiam takie klimaty – odezwała się Pamela.

- Bardzo romantycznie. Poetycko…

- Zarecytuj mi więc jakiś wiersz – poprosiła.

Nie dałem się długo prosić. Stanąłem tuż przed Pamelą i patrząc jej głęboko w oczy zacząłem mówić wiersz własnego autorstwa.

- Ciepła letnia noc

otoczyła nas

płaszczem gwiazd

diamentowych gwiazd

czy widzisz tam te dwie?

one nasze są

do nas śmieją się…

- Piękny. To twój?

- Tak.

- Dla kogo go napisałeś?

- Dla ciebie. Wiesz… Mam wrażenie, że wszystko, co dotychczas napisałem, pisałem właśnie dla ciebie…

- Znamy się dopiero od kilku godzin.

- To nieważne. Tak po prostu jest i już.

- Nikt jeszcze nie napisał dla mnie wiersza…

- Naprawdę?

Pokiwała twierdząco głową.

- ...