Domino (II) - Opowiadania Erotyczne

Domino (II)

... powoli szukała cienia Andrzeja, żeby w razie czego dać mu jakiś sygnał.

- Nie wiem, o czym pan mówi.

- Nie? A ta cała konstrukcja? Widziałem, co tu robicie.

- Skąd…

- To jest mój las! Znam go jak własną kieszeń i wiem, do kogo należą ziemie. Widziałem was rok temu, jak podjeżdżacie. Potem zobaczyłem te wasze…

- Podglądał pan nas?

- Hmpf! – Leśniczy zaśmiał się, jakby się dławił, aż mu brzuch się zatrząsnął.

- Kiedy ostatni raz pan nas widział?

- A z miesiąc temu.

Marzena na chwilę straciła równowagę. Ulga, jaką poczuła, była nieporównywalna do niczego, co w życiu przeżyła. Zmieniło się też jej podejście.

- Czego chcesz za swoje milczenie?

- Na początek dokończmy to, co zaczęliśmy nad rozlewiskiem.

Uśmiechnął się lubieżnie, rozpinając spodnie. Jego pała zwisała smutno w przeciwieństwie do właściciela.

- Ostatnio byłem niedysponowany, ale dzisiaj jestem trzeźwy jak niemowlę.

Marzena zbliżyła się powoli, wyławiając cienie ze szczelin stodoły. Wreszcie klęknęła na środku betonowej posadzki, gdzie Mietek oparł się o stół, który teraz niemal stał w pionie. Niespecjalnie miała ochotę na pieszczoty, dlatego wzięła się do dzieła ostro, chcąc jak najszybciej zamknąć sprawę.

- Dobra w tym jesteś, suko. Tak, ssij mocno. Miałaś kiedyś takiego wielkiego?

- Nyy aff!

- Taaa… Głębiej suczko. Głębiej!

Wpychał jej sztywnego kutasa głęboko w gardło, wywołując mocny ślinotok. Chwilami traciła oddech, gdy śmierdzący kawałek mięsa rozpychał ...

... się w podniebieniu. Nie wahała się go podgryźć, czerpiąc z tego skromną satysfakcję w jej sytuacji.

- Ale ciągniesz druta. Kto by pomyślał, że najbardziej dziana kobieta jest też największą kurw…

Mietek nie dokończył, gdy poszybował w bok i upadł bezwiednie na ziemię. Po chwili z jego głowy trysnął cienki strumień krwi, zraszający beton dookoła Mietka. Marzena spojrzała w bok i zobaczyła zdyszanego Andrzeja z zakrwawionym młotkiem w dłoni.

- Coś ty najlepszego zrobił?

- Znalazł naszą kryjówkę. Słyszałem, co mówił. W końcu powiedziałby o tym komuś, plotki by się rozeszły i mielibyśmy przejebane. Musiałem to zrobić. – Spojrzał na żonę, szukając w niej potwierdzenia, że postąpił słusznie.

- Co zrobimy z ciałem?

- Musimy je stąd zabrać. Policja może zaraz tu być.

- A krew?

- W szafce jest reszta wybielacza i szmaty. Zmyjesz plamy, ale najpierw pomóż mi owinąć jego głowę czymś, żebym nie zostawił za sobą krwawego śladu.

Marzena, złorzecząc pod nosem, pomogła zabandażować krwawiącą głowę szmatą, a potem jeszcze folią. Tak obandażowanego Andrzej zaciągnął do samochodu, sapiąc już od pierwszego kroku.

- Skurwiel waży tonę!

- Zamknij się i ciągnij.

Marzena spakowała zakrwawione szmaty do reklamówki, polała wyszorowane miejsce jeszcze innymi detergentami tak dla pewności i wróciła do Andrzeja. Za daleko nie uszedł z ciałem.

- Zamierzasz go ciągnąć aż do samochodu?

- A co? Mam go zostawić pod drzewem?

- Nie wiem, może wykop jakąś dziurę.

- ...