Domino (II) - Opowiadania Erotyczne

Domino (II)

... Rękami?!

- Nie mamy tu żadnego szpadla?

- Nie, moja droga. Mamy kajdanki, pasy, pejcze, kilka wibratorów, ale żadnej łopaty!

- Nie krzycz na mnie! Wszystko miałam ogarnięte, ale musiałeś go walnąć tym młotkiem. Gdzie on w ogóle jest?

- Mam go w kieszeni.

- Daj mi go, bo jeszcze zgubisz. Partacz. Jak ty w ogóle prowadzisz firmę?

- W moje interesy się nie wpierdalaj. Przynoszę pieniądze do domu? No to nie komentuj. I pomóż mi nieść.

Chwycili bezwładne cielsko za ręce i ciągnęli po ściółce. W połowie drogi leśniczy nagle się poruszył.

- Yyy…

Puścili go, jakby nagle stanął w płomieniach, a następnie popatrzyli po sobie.

- On żyje! – Marzena pierwsza się odezwała.

- Daj mi młotek, dobiję go.

Wyszarpała narzędzie zbrodni z kuli zakrwawionych szmat, śmierdzących detergentem i podała mężowi. Jednak, gdy już miał uderzyć, krzyknęła:

- Czekaj!

- Co?

- Nie dobijaj go młotkiem.

- A jak?

- uduś go.

- Dlaczego?

- Jak znajdą jego ciało, od razu będą wiedzieć, że został zamordowany.

- Jak go uduszę, też się kapną. Poza tym, dlaczego mają znaleźć jego ciało?

- Upozorujemy wypadek. Podrzucimy go do chaty i podpalimy. Jak znajdą zwłoki, na pewno nie zobaczą śladów uduszeń, a jedno pęknięcie w czaszce nie zwróci niczyjej uwagi.

Andrzej popatrzył na Mietka, który cicho jęczał i delikatnie się poruszał, a potem na Marzenę. Zacisnął dłonie na szyi z całej siły. Ciało próbowało walczyć, ale leśniczy był wciąż oszołomiony po ciosie w ...

... głowę, żeby stawić większy opór. Po kilku minutach przestał się ruszać.

Gdy dotarli do samochodu, było już późno i oboje z trudem stali o własnych siłach. Prawie się popłakali, gdy nie mogli wrzucić ciała do bagażnika. Pierwszy raz Andrzej przeklął na swojego SUV-a.

- No cóż, do załadowywania ciężkich ładunków się nie nadaje.

Zmęczeni i brudni wsiedli do samochodu i ruszyli. Pojechali dalej, drogą aż do leśniczówki, gdy nagle za kolejnym zakrętem zobaczyli migające czerwono-niebieskie światła.

- Kurwa mać!

Andrzej zaczął zwalniać, kiedy policjant z lizakiem dał im znać, żeby się zatrzymali.

- Dobry wieczór, sierżant… a to państwo. Co tutaj robicie?

Policjantem okazał się ten sam, który ich przesłuchiwał rano.

- Wybraliśmy się na wycieczkę po lesie. Jak widać zresztą.

Andrzej zaśmiał się sztucznie, wskazując na brudne ubrania.

- Widzieli państwo coś podejrzanego?

- Nie. – Oboje popatrzyli po sobie zdziwieni i wzruszyli ramionami.

- Dobrze. Gdzie jedziecie tacy umorusani? Dom jest w drugą stronę.

- Eee…

- Do leśniczego jedziemy – wtrąciła się Marzena. – Zamówiliśmy u niego kiełbasę z dzika.

- Acha. No dobrze, proszę jechać. I proszę dzwonić, jak tylko sobie państwo coś przypomną, albo zauważą coś dziwnego.

- Tak zrobimy!

Mąż krzyknął przez okno z ruszającego samochodu. Siedzieli w milczeniu, dopóki światła radiowozu nie zniknęły za najbliższym zakrętem.

- Dlaczego powiedziałaś, że jedziemy do leśniczego?!

- Ciesz się, że w ...