Karolina i Robert. 29 - Opowiadania Erotyczne

Karolina i Robert. 29

... pozna...

- Musiałybyśmy wyglądać inaczej...

- Kupimy peruki i powygłupiamy się...

- Wiem, mam znajomego w seks shopie, pojedziemy i on nas obsłuży, to znaczy pomoże... Andrzej...

- Fajny ?

- Dawałam mu i jego kumplowi Mirkowi, wtedy było bosko... jak mnie ubierał... na... cholera... spotkanie z gnojkiem... ile ja dla niego zrobiłam....

- Żałujesz ?

- Najbardziej tego, że on nigdy nie chciał mnie, tylko szykował szantaż... a przecież dał mi Patryczka... prawie Oleńkę... byłam za nim... jak głupia... to było szaleństwo... on mnie ukształtował... a teraz widzę, że to był produkt uboczny jego podłości... zresztą rozwaliło to moje małżeństwo...

- Mówiłaś, że dobrze się stało...

- Teraz to wiem, ale wtedy ryczałam wiele nocy... zresztą, mogłam nie spotkać Roberta i do teraz byłabym rozwódką z dwójką dzieci...kto wie jakby potoczyło się moje życie... ?

- Ale jest dobrze ?

- Zarąbiście... ale mam taki żal... byłam kiedyś inna... zwyczajna... a on mnie zmienił... no i Mariusz nie napisałby ostatniej powieści...

- Poleci kasa, co ?

- A masz rację, spodobał mi się pomysł Vivene na działalność charytatywną... pomożesz mi... ?

- Oczywiście...

- Wydamy całą kasę... tyle jej potrzebuję... co nic ... dla mnie tylko miłość się liczy...

- Bo masz kasę... inni tyle nie mają...

- Był czas, że też nie miałam z a dużo, zwyczajnie pracowałam, a gdy trzeba było uzbierać na wydanie książki, to musiałam robić różne rzeczy...

- Jakie ...

... ?

Opowiedziałam jej o chłopakach z wulkanizacji... jak negocjowałam wydanie książki... z trzema wydawcami... jak Anka pomogła... a stary grzebał w spermie swojego konkurenta...

I jak straciłam siostrę... bo widziała mnie gdy stałam przed galerią jak kurwa...

O innych już nie wspominałam...

Było śmiesznie, a potem smutno... czyli tak jak w życiu...

Zajechaliśmy. Weszłyśmy po cichu.... pusto...

- Andrzej... klientki przyjechały.... !!!

Cisza...

Po chwili wyszedł... oj przytyło się trochę...

- Boże, Karolina, sto lat...

- Nie sto, tylko rok... cześć Andrzejku...

Buziaczki, całusy... przedstawiłam Renię... a on tylko w moje oczy...

- Mów, co u ciebie... ?

- Urodziłam piękną córeczkę, rozwiodłam się i wyszłam za mąż, teraz mamy prawie 6 dzieci i jestem w następnej ciąży z nim...

- A z kim ?

- A zgadnij...

( Dziecko 25 )

- Z Robertem...

- Czy dobrze myślę, z tym Robertem ?

- Tak...

Pokazałam mu mój wielki pierścionek z brylantem...

- No tak, to jest ten Robert... to pewnie znasz jego całą historię.... ?

- Andrzejku, ja wiem wszystko...

- A jak tam impreza na którą zbierałaś... ?

- Dzięki twoim 5 stówom zamknęłam budżet i wszystko się udało, wydaliśmy książkę i jest ok... ale mamy teraz z moją Renią inne już sprawy na głowie...

A on ciągle patrzył się mi w oczy....

- Andrzej... !!!

- Karolinko, jesteś ciągle taka piękna... wybacz, ale stanowczo za mocno na mnie działasz... i ty to wiesz....

- Przestań, bo się ...