Ariel II (I) - Opowiadania Erotyczne

Ariel II (I)

... się elfka. - Pokażesz mi swoje obrazki? - Zapytała nieco smutniejszym tonem.

- Moje co? - zdziwiła się Dolores, na co Kamila bez słowa podwinęła długi rękaw białej sukni. - Rozumiem. Nie spodziewałam się. Nie wyglądasz na taką.

- To jeszcze nic. To ta normalniejsza ręka - podsumowała, tym razem już całkiem bez życia w głosie.

Dolores zdjęła bluzkę, zostając w podkoszulce na ramiączkach. Całe ręce, aż do barków miała ozdobione bliznami. Kilka jeszcze świeżych widniało na prawym przedramieniu.

- Jest ich o wiele więcej, prawda? Czemu nadal to robisz? Nie jesteś tu szczęśliwa?

- Bo jestem tu zupełnie sama. Inni się ode mnie odwracają widząc „TO”.

Gdzieś w tle rozbrzmiał dzwonek na lekcję. Dziewczyną wydał się jednak tak odległy i nierealny, że nawet nie zwróciły nań szczególnej uwagi.

- Głupota. Tylko napędzasz błędne koło.

- Przecież blizny i tak zostaną.

- Sranie w banie. Blizny bliznami, ale jak się nie widzi nowych, to się do tego lepiej podchodzi.

- A ty taka cwana, kiedy się ostatnio pocięłaś? No, słucham?

- Jakoś miesiąc temu. Dwa tygodnie przed przybyciem na wyspę.

- Przyganiał kocioł garnkowi. Twoje też są świeże.

- Owszem, ale ja już z tym skończyłam. Nie wrócę to tego i ciebie też chcę odciągnąć. Wydajesz się zbyt fajna, żeby tak się wyniszczać. Dlatego, zapraszam cię na obiad po szkole. Widziałam w okolicy całkiem przyzwoitą knajpę.

- Czekaj, co? - Słowa nowej znajomej kompletnie wybiły elfkę z rytmu. - Co ma jedno do ...

... drugiego?

- Zaufaj mi - poprosiła Kamila, przybliżając się do dziewczyny. - Spodoba ci się - wyszeptała jej do ucha.

- Znam cię od godziny, skąd mam wiedzieć, że mnie nie wystawisz?

- Cóż, pewności nie będziesz miała nigdy... - przyznała.

- No dobrze... niech będzie, pójdę z tobą... - zgodziła się Dolores, po chwili namysłu.

- Ekstra! - Uradowała się siedemnastolatka.

- Ale teraz powinnyśmy już iść na lekcję, nie sądzisz?

- Tak, jasne. I tak jesteśmy spóźnione...

- No właśnie. - Elfka ubrała pospiesznie bluzkę i kierując się do wyjścia.

- Hej, lola - zawołała Kamila, gdy elfka miała już dłoń na klamce.

- Tak?

- Zawsze chodzisz bez stanika? - zapytała z satysfakcją widząc jak nowa znajoma płonie ze wstydu. - Spokojnie, to nic złego. Też często go nie zakładam. Widzisz? - To mówiąc naciągnęła dekolt, odsłaniając ramię.

- Powinnyśmy już iść – stwierdziła Dolores, puszczając słowa elfki mimo uszu.

Wchodząc do klasy Dolores przeprosiła za spóźnienie, skłoniła się lekko i usiadła na swoim miejscu. Tuż za nią, Kamil również burknęła coś pod nosem. I choć z pewnością „przepraszam” to nie było, nauczyciel nie zatrzymywał jej, czekając aż dziewczyna przygotuje się do lekcji. Nastolatka przespała całą lekcję schowana za podręcznikiem do matematyki, który sięgnęła od loli, o jakże wymownym tytule „królowa nauk”. Obudziła ją Ariel, obejmując od tyłu i podnosząc.

- O ty zboczuszku – szepnęła siedemnastolatka, odchylając głowę i całując ją w polik. - Żeby ...