Tylko moja (VI) - Opowiadania Erotyczne

Tylko moja (VI)

Kiedy zobaczyłam wyraz twarzy Feliksa moje ciało przeszedł zimny dreszcz. Nienawidzę takich sytuacji, a oni dają mi kolejny powód do podnoszenia ciśnienia w dzisiejszym dniu. Czy ta farsa się kiedyś skończy?

- Miło, że nas uraczyłaś swoją obecnością. Była miłość chciała z tobą porozmawiać w sprawie ślubu. - syknął groźnym tonem w moja stronę Feliks.

- Możesz przestać na nią naskakiwać? - ryknął blondyn w mojej obronie.

Szybko zatrzasnęłam drzwi i odrzuciłam torbę na bok, po czym zaczęłam rozmasowywać moje skronie. Popatrzyłam w ich stronę i obdarzyłam morderczym spojrzeniem.

- Nie będziemy tak rozmawiać. - Wyprostowałam się, a potem wzięłam głęboki wdech. - Feliksie chciałabym abyś zagotował wodę na herbatę, mają odwiedzić nas goście. Ciebie Igorze proszę o opuszczenie tego mieszkania.

Widok mojego lubego na Igora był bezcenny. Jak zdobywca trofeum z wielkim uśmiechem pomaszerował do kuchni nucąc coś pod nosem.

Wiedziałam,że spodobało mu się to jak potraktowałam mojego przyjaciela, ale zależało mi tylko na tym, aby uspokoić ich obydwoje i zmusić Feliksa do zostawienia nas samych.

- Spotkajmy się jutro w kawiarni na rogu około siedemnastej, a teraz wyjdź - szepnęłam do Igora zatrzaskując za, nim drzwi.

Przed wykonaniem czynności zobaczyłam tylko równie wielki uśmiech i kiwnięcie głową w geście zrozumienia mojego polecenia.

Boże, zachowują się, jak rozpieszczeni gówniarze.

Pośpiesznie zdjęłam płaszcz i udałam się do kuchni, gdzie Feliks stał ...

... oparty o blat z rozgniewaną miną. Myślałam, że mu przeszło?

Nie. To byłoby za proste w naszej relacji.

- Możesz mi łaskawie powiedzieć, po co tutaj przyszedł?- zapytał z założonymi rękami na piersiach. Wyglądał przy tym cholernie seksownie i jednocześnie komicznie.

- Myślałam, że ty odpowiesz mi na to pytanie. Nie było mnie cały dzień. - syknęłam i powoli zaczęłam rozstawiać zastawę na dzisiejszą kolacje dla Elizy i Karola.

- Hm właściwie, to, gdzie byłaś? Ostatnio nie ma z tobą jakiegokolwiek kontaktu partnerskiego - powiedział i podszedł do mnie zaciskając dłonie w pięści. Nie umknęło, to mojej uwadze. Był zły i to bardzo, a atmosfera z kolejnymi dniami robiła się coraz gęstsza.

- Kontaktu partnerskiego? Bawisz się w psychologa? - syknęłam tucząc się sztućcami.

- Nie rób sobie ze mnie jaj. Gdzie byłaś? - podszedł jeszcze bliżej i złapał za ramię obracając mnie w jego stronę.

- Na spotkaniu. - wiedziałam, że prowokuje, ale w tamtym momencie jakby chciałam zrobić mu na złość.

- Tak? Ciekawe. - Jego usta zacisnęły się w linie, a dłonią przeczesał swoje włosy. - I?

- Nie podejrzewałam Cię o zmysł detektywistyczny. Teraz robisz mi przesłuchanie? No nieźle. - zagryzłam wargę i popatrzyłam w jego oczy z niechęcią zakładając ręce na piersi.

- Nie lubię dzielić się tym co moje - warknął.

- Nie lubię kontroli Feliksie. Byłam na spotkaniu, jeżeli, to nie wystarcza Ci na potwierdzenie mojej wierności, bo masz jakieś obawy, to możesz stąd wyjść.

- Chcesz ...