Karolina. 34. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 34.

... tak bez znaczenia...

Położyłem się na niej.. dotknąłem piersi... d**gą ręką ścisnąłem półdupek... delikatnie zahaczyłem o środeczek... i .. co... ?

Strzeliłem jak uczniak...

I to wiele razy... po nocy.. ?

- Kocham Cię Karolinko...

- Wiem, ukochany... wiem...

Położyłem się na plecy... jak bosko... tak dawno nie miałem kobiety... że uśmiech nie schodził mi z twarzy...

A gdy nachyliła się i zaczęła go oblizywać, to oszalałem.

Tyle lat samotności, zrezygnowania, opuszczenia marzeń...

Wewnętrznego nieszczęścia. ucieczki w sport, czytanie, cokolwiek...

A teraz kobieta moich marzeń liże mi po strzale w jej cipkę...

I mówi do mnie mężu...

Kurcze... muszę się uszczypnąć, aby piękność tego świata nie uciekła, gdy mrugnę...

- Wstajemy, bo zaraz się zacznie...

- Co ?

- Pewnie nie miałeś nigdy 6 dzieci... to nie wiesz...

- No.. nie miałem... ale lubię dzieci... pomogę...

- Mam dwie nianie... rodzą sobie, nawet jak mnie nie było...

- A często wyjeżdżasz ?

- Mówię o ostatnich tygodniach... staczałam się w inny świat... ten, z którego już raz uciekłam.. ale nadal się boję...

- Jestem...!!!

- Ale czy będziesz na zawsze... czy będziesz mnie bronić.. ?

Boże, stała jak sierotka... zawsze czułem jej silę w głosie, nawet jak się denerwowała...

A teraz stała jak ofiara, która czeka na zbawiciela...

I ja mam nim być ?

Mam zostać jej, powiedźmy mężem, tylko przez strach ?

Nie... w jej oczach jest prawda...

Przecież ...

... trzyma mnie za rękę... i czuję jej prawdę...

A nawet, jak mam być jej obrońcą.. to będę..

Czas może uwierzyć we własne szczęście.. które może trwać tylko chwilę...

Ale i tak będzie warte każdej minuty spędzonej z nią...

***************

Dom, Karolina. Ania, Jurgen.

- Słuchacie, nie wiem, co to za facet... ale oni spali razem , choć przygotowałam mu pokój...

- Jolu, Karolina jest dorosła i wiemy, że robi co chce...

- No tak, ale w jakim ona jest stanie... może to oszust.. ?

- To ona miała go zapisane jako mąż Mariusz... ona... Karolina,... po mężu Robercie... rozumiesz ?

- Ale mimo wszystko... a dzieci ?

- Jak się obudzą, to się dowiemy...

- Cicho... wstali, zaraz wyjdą...

- Śniadanie... !!!

- Dzień dobry... kochani... dzieci... to jest Mariusz i będzie z nami mieszkać.

- A jak mamy mówić ?

- Dla dorosłych to Mariusz, dla dzieci wujek Mariusz, na razie...

- Jedzmy...

Po śniadaniu...

- Karolinko, porozmawiamy ?

- Tak, chodźcie do salonu...

Karolina zaczęła...

- Przedstawiam, to jest mój drogi przyjaciel, poznaliśmy się zaraz po wyjściu ze szpitala, pomagał mi przetrwać najgorsze czasy i teraz też będzie mi pomagać..

- Ok... witamy Cię..

- Wiecie, że ostatnio byłam w złym stanie... ale jego przyjazd dużo już naprawił.

- Spokojnie... nie musisz się tłumaczyć...

- Ale chcę... w pewnym momencie byliśmy tak blisko siebie, że pewnie tego nie zrozumiecie, ale zostałam jego żoną, a on moim mężem i nic tego nie ...