Karolina. 34. - Opowiadania Erotyczne

Karolina. 34.

... ?

- No... już strzeliłem...

Wyciągnęłam... odwróciłam i szybko przytuliłam się do niego.

- Głuptasie... nie przepraszaj... cieszę się, że tak na Ciebie działam..

- Naprawdę.. nie gniewasz się ?

- No co ty... Kocham Cię...

- I ja nad życie...

- Lubię to mówić.. dawno tego nie mówiłam... ale sorry, muszę do łazienki...

Poleciałam... i kątem oka zobaczyłam swoją twarz w lustrze...

Uśmiechnięta... i oczy takie radosne...

Gdy wróciłam czekał na mnie...

- Mogłeś już iść...

- Raczej nie... widziałaś jak reagują na mnie twoi przyjaciele...

- Przejdzie im jak Cię poznają bliżej, chodź... porozmawiamy...

Dzień minął dość przyjemnie... dzieciaki dość fajnie się odzywały do Mariusza... Anka patrzyła się spod byka... a Jurgen miał na to wyrąbane...

Niestety zbliżał się wieczór i zaczęłam się denerwować...

A jak się wszystko powtórzy ?

Szykowaliśmy się do spania... i kochanie nie było teraz moim priorytetem... zresztą nie zaniedbuję go..

Rozglądałam się... ale była cisza...

- Możemy się dziś nie kochać ?

- Karolinko... w moim wieku to i tak dużo...

- To dobrze...

- Ale nie martw się.. jestem i będę... i nie możesz się bać... oni się tym żywią..

- Ale Ty mnie nie znasz... nie wiesz co zrobiłam....

- A jakie to ma znaczenie... choćby cały świat się od Ciebie odwrócił, choćbyś zrobiła nie wiadomo co, ja zostanę i będę Cię kochać, pamiętaj...

A właśnie ma znaczenie...

Jak mam żyć z takim obciążeniem ?

Jak mu ...

... powiedzieć.. ?

Jak się wytłumaczyć, człowiekowi, który jest dobry z natury... ?

Każdy mnie znienawidzi... tak samo, jak ja siebie nienawidzę...

I maja prawo mnie męczyć... i mają prawo mnie nawet zabić...

Przecież wróżka to powiedziała, że moje życie się skończy...

Nie uwierzyłam... a proszę... prawie...

Sekundę.. czy ona nie powiedziała, że dobrze, że chociaż będę miała obrońcę ?

Mój Mariuszek... przysłany przez Roberta... z jego numeru telefonu... !!!

Ale się wtuliłam w niego...

- Jesteś moim obrońcą, prawda ?

- Przecież mówiłem...

- Teraz wierzę...

Zasnęłam prawie spokojna...

Ale w nocy musiałam siku...

Rozglądnęłam się... chyba nikogo nie ma..

Szybko do łazienki, po cichu... bez światła...

I gdy otwierałam drzwi... to tam stali.... !!!!!!!!!!!!!!

WSZYSCY... !!!!!!!!!!!!!

Chciałam krzyczeć... ale to moja karma... !!!

Głos zatrzymał się... nogi sparaliżowało... co zrobić.... ?

- Nie boję się...

Szepnęłam...

- Słyszycie... nie boję się....

Bałam się jak cholera.... ale nie będę się odwracać i uciekać...

Poczułam coś dziwnego... zimno... na nogach... jeden z nich przeszedł przeze mnie...

A potem ciepło...

Wiem co to jest...

Posikałam się na stojąco...

Zamknęłam oczy... jak mam umrzeć teraz... to niech się stanie...

Czekałam...

Czekałam...

Boże jaki wstyd... cała mokra podłoga...

Chwila... a kto sprzątnie ?

Otworzyłam oczy... i zapaliłam światło...

Nikogo nie było...

Ale się ...