NAJLEPSZA ŻONA NA ŚWIECIE (ACHTUNG!DZIWNE!) - Opowiadania Erotyczne

NAJLEPSZA ŻONA NA ŚWIECIE (ACHTUNG!DZIWNE!)

... niedociągnięć. Damian

pałętał się w te i we w te, z zamyśloną miną.

- Kurde, Damian! – wrzasnęła Julka. – W kuchni TAAAK śmierdzi! Wynieś śmieci,

bo tu gniją!

Damian złapał za przeciekający, niebieski worek i wyszedł, trzaskając drzwiami.

Ciągle siedziałem w salonie i gapiłem się na biegającą w kółko Julię. W końcu stanęła

naprzeciwko mnie.

- Mamy strasznie daleko do kosza na śmieci. Nie wyobrażasz sobie, jak daleko.

- Tak? To bardzo niewygodne, mieć daleko kosz na śmieci.

- Wiesz, ile zajmuje droga w obie strony?

- Ile? – zapytałem, obserwując jak jej zgrabna, smukła dłoń zanurza się w spodniach.

- Mmm – stęknęła. – Nawet do dwudziestu pięciu minut!

Wsadziła sobie rękę w majtki i grzebała; stała przede mną i bawiła się swoją dam-

głowę-że-cudowną cipką! Jej krocze było na wysokości mojej twarzy.

- To znaczy, że Damian będzie za jakieś pół godziny – powiedziała.

- Czemu? Chodzi wolniej?

- Boi się młodzieży przesiadującej na trzepaku i omija go, nadkładając od pięciu do

siedmiu minut. O, kurwa, ssss…. – koniec jej wypowiedzi był reakcją na jakąś wyjątkowo

zwinną sztuczkę, której dokonała we własnych majtkach.

- Czyli wróci za pół godziny – pokiwałem głową.

- Tak. Uważasz, że jestem ładna?

Wyjęła rękę z majtek, jakby nigdy nic. Palce wytarła o nogawkę; zostały lepkie ślady.

- Julia, jesteś bardzo ładna – uśmiechnąłem się. – Chyba jesteś jedną z najładniejszych

dziewczyn, jakie znam. Serio.

Zrzuciła z siebie ...

... koszulę i rozpięła skórzany pasek. Po chwili obcisłe dżinsy przestały

być obcisłe i zsunęły się na dywan. Stała przede mną w fioletowej, koronkowej bieliźnie.

Podskoczyło mi ciśnienie.

- To nie jest bielizna od Damiana, nie martw się.

- Acha – wykrztusiłem.

- Nadal uważasz, że jestem ładna? – uniosła dłoń, którą wcześniej majstrowała w

majtkach i podetknęła mi ją pod nos. Jej cipka pachniała bosko; nie do opisania.

- Piękna – wybełkotałem, odurzony jej zapaszkiem.

- Wciąż mamy ponad dwadzieścia pięć minut.

- Dasz mi dupy?

Julka podeszła do mahoniowego stolika z filiżanką i cukiernicą; oparła się tak, by

wypiąć się do mnie tyłkiem. Diablo zgrabnym, diablo gładkim i diablo pachnącym. Patrzyła

na mnie; rozbolała ją od tego szyja.

- Zapytałeś, czy dam ci dupy. Oto odpowiedź.

Wstałem, nie wiedząc, czy to sen, pułapka czy jawa. Czy wszytko naraz, jak zwykle.

Zbliżyłem się i położyłem dłoń na lśniących, fioletowych majtkach. Julka miała boskie

dupsko. Drgnęła, gdy dotknąłem.

- Dwadzieścia cztery… - powiedziała cicho, jakby do siebie.

- Zdejmuj majtki – rozkazałem i sam zdjąłem spodnie, a potem wyciągnąłem fujarę

przez specjalne rozcięcie, które mam z przodu bokserek. Julka posłuchała mnie i fioletowe

majtki leżały na ziemi, a przede mną wyrosła IDEALNA, KRĄGŁA DUPA.

Złapałem fujarę mocno i zacząłem walić konia, by z tej niejednoznacznej sytuacji

szybko przejść w stan gotowości. Wolna ręka samoczynnie ruszyła w stronę ...