Kwiat Lotosu (I) - Opowiadania Erotyczne

Kwiat Lotosu (I)

... minut zebranie w głównej sali spotkań – informuje Chojnacki zatrzymując wzrok na Ewie. Jego wysoki głos brzmi groteskowo w porównaniu z barczystą, tęgą sylwetką – Idziecie?

- Tak, zaraz przyjdziemy – odpowiada Aśka nie patrząc na niego. Blondynka ignoruje go ostentacyjnie. Po chwili Chojnacki znika.

- Obleśny typ, widziałaś jak się na ciebie gapił?

- Widziałam – Ewa nie ma ochoty na kontynuację tematu.

- Ale gdyby obciąć mu włosy, odchudzić i ubrać po ludzku wyglądałby na całkiem normalnego gościa, nie sądzisz?

- Nie myślałam o tym. Zamierzasz bawić się w swatkę?

- Co tobie się dzisiaj stało? Zachowujesz się, jakby ugryzła cię w tyłek osa.

Ewa podchodzi do koleżanki i staje przy jej biurku.

- Asia, przepraszam. Półtorej godziny temu obudziłam się z kacem-gigantem i szacowanie potencjału seksapilu Chojnackiego to ostatnia rzecz, na jaką mam obecnie ochotę.

Aśka wstaje.

- Chodź, idziemy na to zebranie. Stara na pewno odnotowuje w myślach, kto przyszedł punktualnie.

Wychodzą z pokoju.

- A tak przy okazji – Odwraca się w stronę Ewy kierując kroki w stronę sali - Nie chcę się wtrącać, ale ostatnio...

- Co? – Blondynka zerka na nią pytająco.

- Nie uważasz, że trochę przesadzasz z alkoholem? Rozumiem, że rozstałaś się z Białkiem i być może chcesz zalać wspomnienia nieudanego związku, ale to chyba nie jest właściwy sposób? – Trajkocze w swoim stylu – Dostałam jakiś czas temu zaproszenie do nowo otwartego klubu gdzieś w Centrum. Może ...

... wyskoczymy razem i rozerwiemy się trochę? To chyba lepsze niż gnicie w domu i upijanie się w samotności?

- Może, zastanowię się – Ból głowy wraca i Ewa znowu zaczyna odczuwać mdłości.

Obym wytrzymała to spotkanie bez wyrzygania się na dywan – Otrząsa się z ponurych myśli i wchodzi za Aśką do sali.

Na miejscu są już w zasadzie wszyscy oczekiwani. Niespodziewanie brakuje Hoffman, która w towarzystwie Białka i Adama Czerwińskiego, dyrektora giełdy i grubej szychy wkracza niecałą minutę głośno manifestując swą radość.

- Cholera, jak ona to robi – Mimo niechęci do przełożonej Ewa skrycie podziwia dynamiczną brunetkę. Ubrana w granatową garsonkę z dość głębokim dekoltem i wysokie szpilki w tym samym kolorze Blanka epatuje seksapilem i władzą. Wygląda oszałamiająco skupiając na sobie uwagę zarówno męskiej jak i damskiej części widowni, a dziewczyna patrzy na swoją dyrektor z zazdrością. Hoffman staje niedaleko ogromnego, zajmującego niemal pół ściany okna, przez które wpadają promienie odbijającego się od skrzącego śniegu światła słonecznego i zaczyna mówić.

- Dzień dobry. Miło mi, że mogę was dzisiaj widzieć tutaj w komplecie, gotowych do pracy i podejmowania wyzwań – Jej wzrok prześlizguje się po obecnych na sali i zatrzymuje chwilę na Ewie. Dziewczyna jest niemal pewna, że Stara zorientowała się w jej kiepskim stanie i odruchowo chowa się za sylwetką stojącego przed nią informatyka – Spotykamy się tutaj, aby poinformować was o kilku zmianach, jakie nastąpią w naszych ...