Depresja prezesa (I) - Opowiadania Erotyczne

Depresja prezesa (I)

... nie wolno nawet używać rąk. Trzeba penisa tak tylko delikatnie muskać językiem i ustami. Wiadomo, trwa to trochę dłużej, ale się opłaca. Jak facet już dojdzie do orgazmu to trzeba szybko złapać siusiaka rękami i szybko i mocno posuwać. Wtedy prawie od razu przychodzi drugi orgazm. — Opowiadała mi to pełna pasji i zaangażowania, jakby tłumaczyła coś dziecku. Była idiotką. Słodką idiotką, która sprawiła, że nabrałem ochoty na takiego podwójnego lodzika. Nie pamiętam kiedy ostatnio byłem z kobietą. Nocuję sam, mam dużo pracy, stresu i jeszcze ten kryzys spędza mi sen z powiek.

Zacząłem patrzeć na nią pożądliwie. Chyba to zauważyła.

— Nigdy o czegoś takiego nie robiłem.

— Ja też nie. Koleżanka mi opowiadała. Ja tam nie wiem.

— Masz chłopaka?

— Yyy... no aktualnie nie. — Odpowiedziała wyraźnie speszona.

— I nie miałaś okazji nigdy wcześniej przekonać się czy ten podwójny lodzik działa?

— Jakoś nie było okazji. A co ty Tomek tak dopytujesz o to? — Zaczęła zwracać się do mnie już jak do kolegi.

— Bardzo mnie tym zaintrygowałaś.

— No weź przestań Tomek. — Spodobało jej się nadużywać mojego imienia. — Daj już spokój z tym tematem.

— Masz rację. Ale dzięki, że mnie oświeciłaś.

— Spoko. — Znów się uśmiechnąłem. Chyba tylko moje dzieci tak do mnie mówią.

— A wracając do awansu w waszym dziale.

— No?

— No właśnie. Chyba mam rozwiązanie dla ciebie. A raczej przyjacielską radę.

— No słucham.

— Widzisz mimo wszystko Karolina wykazała więcej ...

... zaangażowania, żeby zdobyć awans.

— Taaak? Niby jak? Obciągając Malinowskiemu. Daj spokój. Tomek.

— No właśnie tak. Widać zależało jej bardziej.

— Pfff... — parsknęła — Już bym wolała przelecieć twoją sekretarkę niż zbliżyć się do tego starego dziada. — Znów mnie zaskoczyła. Chyba coś drgnęło w moim rozporku.

— Agata to niezła laska, co nie? — zacząłem mówić na jej poziomie.

— Ta sekretarka?

— Tak.

— No całkiem ruchable.

— Co?!

— No ruchable, tak się mówi. — Uśmiechnęła się. Ja też, chociaż pewnie z innego powodu. Jednak różnica pokoleniowa jest wyraźnie widoczna. — Ale daj spokój, Tomek. Przecież ta cała Agata nie ma żadnego wpływu na to kto awansuje.

— A kto ma?

— No... Malinowski i... — zrobiła krótką przerwę, chyba zorientowała się, że nadal jestem prezesem a nie jej kolegą — i ty.

— No właśnie. — Przez dłuższą chwilę siedzieliśmy w milczeniu zdawkowo spoglądając na siebie. Nie byłem wstanie przewidzieć co kłębu się w jej małym móżdżku.

— Masz mnie za kretynkę? — Zapytała oburzona. Byłem spokojny, w końcu o nic w prost jej nie zapytałem.

— Oczywiście, że nie.

— Myślisz, że jestem taka głupia, żeby zrobić ci podwójną gałę za awans?!

— Nic takiego nie powiedziałem.

— Zapomnij o tym.

— W porządku. — Starałem się ją uspokoić. Chyba źle ją oceniłem.

— Co najwyżej jedną gałkę, a jak już mnie awansujesz to może wtedy dwie. — Chciałem to usłyszeć, ale żołądek ścisnął mi się z przerażenia. Gdyby coś takiego wyszło na jaw ...