Sesja z SB. Firma polonijna (9/12) - Opowiadania Erotyczne

Sesja z SB. Firma polonijna (9/12)

... odsunęłam na bok pasek stringów. Patrząc na panów w dresach doceniłam użyteczny aspekt ich stroju: zamiast rozpinać spodnie, po prostu ściągnęli je w dół, obnażając imponujące przyrodzenia.

Mężczyzna stojący obok mnie zaatakował mnie niemal natychmiast. Łatwość, z jaką we mnie wszedł uświadomiła mi, że myślę o seksie właściwie od chwili telefonu Kasi. Chciałam krzyczeć z rozkoszy w rytmie potężnych pchnięć, hamowała mnie jednak świadomość, że Twardy jest parę ścian obok.

d**gi z panów obszedł stół z d**giej strony i wystawił kutasa na wprost moich ust. Był tak duży, że mogłam objąć ustami jedynie główkę. Zamieniali się parę razy i rżnęli mnie bitą godzinę lekcyjną, zanim obaj we mnie trysnęli, do ust i w pochwę. Otarłam usta, poprawiłam majtki i wstałam od stołu. Lekko się chwiałam na nogach. Wiesiek wziął mnie za ramię i wyprowadził.

Formalności w firmie Twardego zajęły mi pół godziny. Podanie, umowa i skierowanie na badania. Jeszcze tego samego dnia stałam się asystentką dyrektora firmy importowo-eksportowej z pensją 700 zł miesięcznie. Wreszcie coś, czym mogłam się pochwalić rodzicom.

– Kochani, zaczęłam zarabiać na życie! – oświadczyłam z dumą, po powrocie do domu. – Dostałam pierwszą pracę!

Nowe szaty

Dwudziestego września, w poniedziałek, miałam zająć się pierwszym gościem Twardego. Stawiłam się w recepcji hotelu Victoria Intercontinental z samego rana, ubrana w jasną bluzkę, szarą spódniczkę za kolana i eleganckie czółenka.

– Dawno cię nie ...

... widziałem, Mery – powitał mnie młody recepcjonista. – Zmieniłaś pracę, jak widzę?

Na jego twarzy malowały się zaskoczenie i zachwyt moim nowym wizerunkiem.

– Nie do końca – odpowiedziałam. – To, co robię, nadal jest to praca dla Twardego.

– Szkoda – stwierdził chłopak. – Odkąd cię u nas nie ma, często myślałem, że taka śliczna, delikatna dziewczyna nie powinna się kurwić.

– Różnie bywa… – podsumowałam sentencjonalnie.

Znałam go tylko z imienia i nie miałam potrzeby, aby wyjaśniać mu swoją sytuację dokładniej.

– Chciałabym zamówić nocleg dla gościa firmy polonijnej – kontynuowałam. – Obywatel Turcji, pan Ibn Mustafa Halid.

– W jakim terminie? – recepcjonista wrócił do swojej roli.

– Od 20 do 25 września – odpowiedziałam.

– Oczywiście – potwierdził oficjalnie. – Już zarezerwowałem.

– Życzę szanownej pani powodzenia – rzucił na pożegnanie.

Uśmiechnęłam się, mile połechtana, i wyszłam.

Samolot wylądował na Okęciu o dziesiątej rano. Długo czekałam, zanim w bramkach zaczęli się pojawiać pasażerowie. Trzymałam w dłoniach tabliczkę z nazwiskiem gościa.

Po kilku minutach pojawił się starszy, około sześćdziesięcioletni mężczyzna. Gruby brunet, musiał ważyć około sto kilogramów przy wzroście niewiele wyższym od mojego. Jakiś chłopak z lotniska niósł za nim bagaże. Mężczyzna radośnie pomachał ręką i do mnie podszedł.

– Hello – przedstawił się. – I’m Mustafa.

– Jestem asystentką pana K. X. – odpowiedziałam z uśmiechem.

Wyszliśmy na zewnątrz, przy ...