Maturzystka - 25. - Opowiadania Erotyczne

Maturzystka - 25.

... milczeć. Opuszczam głowę, przyciskam do ściany, zagryzam wargi. Ból jest zbyt silny. Aż drżą mi nogi. Napływające łzy rozmazują obrazy. Przymykam oczy.

– Widzisz, jak ją bierze? – chłopak śmieje się głośno.

Wanda nic nie mówi. Nachyla się, szeroko rozkłada ręce, kładąc je na ramionach Pauli i Jarka. Niewiele można dostrzec przy takiej ochronie. Chłopak chwyta napletek łechtaczki i bezlitośnie ściska go.

Jęczę. Z bólu, ze strachu i bezradności nie potrafię ruszyć się. Łza spływa mi po policzku. W miejscu przestępuję z nogi na nogę. Trudno nie reagować przy takiej pieszczocie. Nawet, kiedy jest brutalna i do tego w wykonaniu takiej zdegenerowanej mendy.

– Jeszcze się tobie ‘odwdzięczę’! – obiecuję sobie w duchu.

– Widzicie, jak ona lubi takie pieszczoty? Dziewczynka jest wyposzczona. Zaniedbujecie koleżankę, a jej trzeba zapewnić rozrywkę w męskim gronie – rozbawiony Jarek triumfuje.

Otwieram oczy, prostuję się i wściekłym wzrokiem patrzę na niego.

– Już niedługo, maleńka – Jarek słodko uśmiecha się do mnie.

– Jeszcze się tobie ‘odwdzięczę’! – obiecuję głośno.

Jest coś w moim spojrzeniu albo w głosie, co powoduje, że chłopak momentalnie poważnieje. Zobaczyłam strach w jego oczach. Trwa to dosłownie chwilę. I znowu się uśmiecha. Tak samo fałszywie jak wcześniej. Za wszelką cenę chce pokazać, że to on panuje nade mną i doskonale bawi się moim kosztem. Swój triumf zawdzięcza dziewczynom, jednak wreszcie dominuje, czuje się bezkarny, więc mogę sobie ...

... gadać...

*

– Chyba nie będziesz jej tutaj ruchał?! – szepcze zaniepokojona Wanda.

– No co ty? Spokojnie... – Jarek na zmianę ściska i pociera napletek łechtaczki. – O, twardy jest – słyszę zadowolenie w jego głosie. Chichocze, obserwując, jak drobię w miejscu i zaciskam dłonie. – Chyba chciałabyś, żeby ktoś spuścił się, co? Ja mogę! – przechyla głowę z usłużnym uśmiechem. – Może zejdziemy do łazienki?

Ignoruję jego pytanie. Lekko pochylona patrzę na boisko.

– To idźcie! – Wanda chce się nas pozbyć, widząc, że inaczej nie poradzi sobie z podnieceniem kolegów.

Wszyscy milczą. Paula dalej maca moją pierś. Adam rozgrzał się i wciska kciuk do odbytu.

Stękam. To nie jest miłe uczucie. Oni po swojemu interpretują moją reakcję.

– Widzisz? Dziewczyna już odjeżdża! – Adam stęka zmęczony.

– Cholera! Też bym chciał! – Krzysiek wyraźnie zazdrości pozostałym.

– Uwaga! Chemiczka! – ostrzeżenie Wandy działa jak bat.

Paula wyciąga dłoń z mojego stanika, Adam gwałtownie cofa dłoń. Jarek mocno ściska łechtaczkę i patrzy, jak walcząc z bólem, zagryzam wargi. Trwa to sekundę, może nawet dwie, ale mnie się bardzo dłuży... Z bólu stoję na palcach. Uśmiechnięta menda w końcu uwalnia łechtaczkę, puszcza spódniczkę.

Staję na stopach. Ciężko oddycham.

– Pani profesor, przepraszam, ale muszę z Grażynką do toalety! – mówi proszącym tonem Wanda.

– Teraz?

– Tak, ona dzisiaj źle się czuje.

– Nooo, dobrze – niechętnie zgadza się nauczycielka. – Ale wracajcie jak ...