Karolina i przedszkole - Opowiadania Erotyczne

Karolina i przedszkole

... wyskoczyć z gorącej pipy tuż przed wytryskiem, wywaliłem wszystko na drżący cały czas, płaski brzuch i sterczące cycki. Jak poprzednim razem, tak teraz ostatnie strzały skierowałem bo ust dziewczyny. Karolina dyszała ciężko, ciągle podrygiwała całym ciałem, jej brzuch bezustannie drżał. Odwróciła głowę w moją stronę, uśmiechnęła się.

O kurwa, to nie był seks, tylko normalne pierdolenie. Wyruchałeś mnie, a nie kochałeś się ze mną, ale muszę przyznać, że mi się to podobało!

Jak zwykle bardzo się starałem, żeby maksymalnie cię zadowolić – odparłem, znowu zastanawiając się, od kogo słyszałem podobne słowa – a na pałę sama wskoczyłaś!

Bardzo fajnie smakujesz, taki słodki jesteś... - oblizała usta, wstała

Chodź, mam fajny deser – dodała.

Zrobisz mi loda? - spytałem ze śmiechem, trzymając fujarę w ręce i kierując w jej stronę.

Nie, wariacie, mam na myśli normalny deser, taki do zjedzenia! - poczochrała mi włosy.

Przeszliśmy nadzy do kuchni, rzeczywiście, deser był smaczny. Znowu byłem w dziewczynie, bzyknęłiśmy się szybko na kuchennym stole. Po chwili odpoczynku wróciliśmy do deseru. Głaszcząc się, pieszcząc delikatnie, zaczęliśmy sobie luźno rozmawiać o różnych pierdołach; nawet nie zauważyłem, że rozmowa zeszła na jej pracę. Okazało się, że Karolina jest wychowawczynią przedszkolną. Oho! Zapaliła mi się w głowie lampka ostrzegawcza.

W którym przedszkolu pracujesz? Tutaj, w ...

... osiedlowym? - spytałem niepewnie.

Tak, pracuję tutaj już kilkanaście lat, do tego wszystko mi pasuje, bo mam do przedszkola kilka minut spacerkiem. Poza tym bardzo lubię kontakt z dziećmi, może dlatego, że nie mam swoich? Ale jeszcze jest na to szansa...

A mówi tobie coś nazwisko... - podałem nazwisko szwagra, który nieopodal mieszkał.

Oczywiście, były u mnie ich obie dziewczynki. Pana Stefana i panią Weronikę znam bardzo dobrze. Dlaczego pytasz o nich?

Bo... To mój klient, kiedyś w czasie rozmowy powiedział, że mieszka tutaj od wielu lat i związany jest ze swym osiedlem – skłamałem – pomyślałem, że pracując w przedszkolu może znasz jego dzieci.

No tak, nie ma co, to już najwyższy czas spierdalać! Nie mam najmniejszego zamiaru wchodzić w dłuższą relację z kobietą (choć, nie ukrywam, naprawdę podobała mi się jako dziewczyna i super kochanka!), przez którą „poznam” szwagra i szwagierkę, nie dali by mi życia przez wiele miesięcy, tym bardziej przy ich skostniałych, purytańskich poglądach... Niestety, wizytę u gościnnej i ochoczej panny Karolinki uznałem za zakończoną, musiałem tylko „dosiedzieć” grzecznie jeszcze jakiś czas; zdążyła mi jeszcze fantastycznie obciągnąć fujarę, a potem z uśmiechem i z żalem pożegnać przemiłą gospodynię i… spierdalać! Szkoda, fajnie się ruchała... Do tego to była naprawdę bardzo miła, sympatyczna i atrakcyjna dziewczyna! Naprawdę szkoda.

Nie widziałem jej więcej.