Wspomnienia z dziecinstwa - Nowe otoczenie cz.2 - Opowiadania Erotyczne

Wspomnienia z dziecinstwa - Nowe otoczenie cz.2

... apostołach, aniołach i diabłach, ale traktowałem ich na równi z Herkulesem, Prometeuszem czy Odynem. Były dla mnie postaciami mitycznymi.

- Teraz już wiem, dlaczego Emilia cię tak chwaliła - mówiła rozpromieniona matka.

Nigdy nie używała zdrobnienia wobec córki. Nie czułem w ogóle żadnego ciepła w relacji matka - córka. O Emilce mówiła jak o przedmiocie.

- No dobrze, możecie iść do pokoju! - stwierdziła.

Pokój dziewczyny był urządzony bardzo surowo. Oprócz łóżka, szafy, krzesła i stolika nie było nic. Na ścianie tylko krzyż, zero obrazów, figurek. Przypominało to bardziej celę klasztorną, a nie pokój nastolatki.

- Zamkniesz drzwi? - wyszeptałem.

- Nie mogę - odpowiedziała tak samo cicho - nigdy nie zamykam.

Czułem współczucie dla tej dziewczyny.

- Emilka..tak nie można żyć. Musisz powiedzieć matce, że też jesteś człowiekiem, kobietą, że też masz uczucia.

- Nie ma sensu. Raz powiedziałam mamie, że chcę iść na tańce do szkoły, że wszystkie koleżanki z klasy idą. Powiedziała, że wszystkie koleżanki to dziwki i nigdzie nie pójdę. Postawiłam się i powiedziałam że pójdę, wtedy zamknęła drzwi na klucz i zaczęła mnie bić rzemieniem. Przez tydzień miałam pręgi na plecach.

- Nie wytrzymam! - powiedziałem na głos.

- Ćśśś! Uspokój się. Jeśli jej się nie spodobasz, to zrobi wszystko, żebyśmy się nie spotkali. A nasze pieszczoty to jedyne co mogę robić miłego. Kiedy mam orgazm to czuję się..jak nigdy dotąd. I chcę... - spojrzała za mnie i umilkła.

W ...

... drzwiach stał Cerber i przyglądał się podejrzliwie.

- Co tu tak cicho, nie uczysz jej muzyki?

- Tak, oczywiście, tylko.. muszę mieć zeszyt do nut, wie pani, żeby zapisywać poszczególne dźwięki i.. - wymyślałem na poczekaniu.

- Nie przyniosłeś? Co za bezmyślność! Następnym razem przynieś, żegnam!

Po wyjściu z mieszkania złapałem głęboki wdech. Kręciło mi się w głowie.

- "Czy to możliwe, żeby w tych czasach byli jeszcze tacy ludzie?". Przypominały mi się książki o średniowieczu, inkwizycji, paleniu ludzi na stosach. Zacofanie i ciemnogród. Mroczne dzieje kościoła. Pomyślałem żeby porozmawiać ze swoją mamą na ten temat, ale odłożyłem to na później.

Emilka poinformowała mnie kiedy jej matki nie ma w domu i przy następnym spotkaniu powiedziałem, że tylko wtedy mam czas na korepetycje. Kręciła nosem niezadowolona, ale zgodziła się na moje wizyty.

- Wierzę, że tak uroczy chłopiec będzie pilnował, żeby Emilii nic złego się nie stało - powiedziała protekcjonalnie, kładąc nacisk na "złego".

- Oczywiście, proszę pani.

Kiedy wyszła obydwoje wypuściliśmy głośno powietrze.

- Teraz siadaj i mnie ucz!

- Poważnie?

- Tak, bo ona zaraz wróci!

Nie minęło nawet pięć minut, jak usłyszałem delikatnie otwierany zamek. Po chwili stała już w drzwiach od pokoju wodząc wzrokiem jak skanerem. Ja siedziałem na krześle przy stoliku i wypełniałem pięciolinię, a Emilka na łóżku nuciła coś pod nosem. Udałem, że dopiero ją zauważyłem i odkręciłem głowę w stronę wejścia.

- ...