Zakazane pragnienia (II) - Opowiadania Erotyczne

Zakazane pragnienia (II)

... nie chcemy abyś sama się kręciła po okolicy. Nowy Jork jest niebezpieczny dla takich ślicznych dziewczynek. Poza tym to prywatna szkoła, więc nie dojeżdżają tam szkolne autobusy. - Pochylił się pogłaskał mnie po policzku.

- Musimy się tobą zaopiekować. - wtrącił Kyle. - Mi to nie przeszkadza tylko po drodze będziemy zabierać moich dwóch kumpli, a oni na pewno nie będą robić problemu.

I znowu to samo, znowu te same dziwne słowa i zdania, które wywierały na mnie taki dziwny wpływ. Przez nich czułam się skrępowana, a moje ciało lekko drżało.

- Wszystkie potrzebne rzeczy na jutrzejszy dzień znajdziesz w biurku. - dodał.

- Jesteś taki kochany. O wszystkim pamiętasz. - powiedziała moja matka.

On uśmiechnął się i spojrzał w jej stronę pożądliwym wzrokiem, aby po chwili powiedzieć nam, że:

- Jest już późno, więc kładźcie się spać. Jutro szkoła i musicie być wypoczęci. My też będziemy się za chwilkę kłaść.

Tym sposobem kolacja zakończyła się i mogłam wreszcie odejść od stołu. Chciałam czym prędzej zniknąć im z oczu, znaleźć się w pokoju sam na sam. Mama zbierała w tym czasie brudne naczynia, a ojczym śledził ją wzrokiem.

- Ręczniki są w szafce, w łazience. - powiedział Kyle uśmiechając się do mnie i wstając, aby udać się do siebie.

***

Powolnym krokiem udałam się do swojego pokoju i chwyciłam kosmetyczkę i ubranie leżące na wierzchu mojej torby. Nie wiem nawet kiedy ona się tam znalazła.

Weszłam do łazienki trzymając w ręce swoją piżamę składającą się ...

... z krótkich spodenek i koszuli, a z przodu miała wizerunek Królika Bugsa. Dostałam ją na zeszłą gwiazdkę i od tej pory ją uwielbiałam.

Stanęłam przed lustrem i oceniłam swój wygląd.

Jak na dziesięciolatkę byłam średniego wzrostu o bladej cerze i ciemnobrązowych, falujących włosach, które sięgały mi za ramiona. Po ojcu odziedziczyłam niebieskie oczy i podłużny kształt twarzy, do tego niewielkie, lekko różowe usta. Sama nie wiem dlaczego, ale wszyscy moi dotychczasowi znajomi zazdrościli mi mojego wyglądu, uważając mnie za śliczną dziewczynkę, z której stanie się w przyszłości piękny łabędź. Tęskniłam za nimi i wygłupami, a teraz przypominałam sobie ich zachwyt na ostatniej imprezie u Caroline, gdzie całą paczką żegnali mnie. Pamiętam jak chłopcy zachwycali się mną i mieli nadzieję, że powrócę do miasta na czas liceum lub college'u, aby mogli mnie podrywać. Ja nie czułam się tak atrakcyjnie. Kto zresztą może powiedzieć o dziesięciolatce, że jest piękna, jeśli nadal jest dzieckiem? Nikt.

Choć w szkole byłam najbardziej lubiana i należałam do tak zwanej „elity”, nigdy nie wywyższałam się, a moi przyjaciele pochodzili z różnych klas i posiadali różne pozycje społeczne. Zawsze byłam i będę sobą, nie miałam zamiaru się zmieniać, a w szczególności dla kogoś. Kocham siebie taką jaka jestem. Czy to się kiedyś zmieni?

Otworzyłam szafkę i wyciągnęłam biały, puchaty ręcznik. Był świeżo wyprany i tak ładnie pachniał lawendą, że na chwilę przytuliłam swój nos do niego. Odkręciłam ...