Karolina i Robert. 14 - Opowiadania Erotyczne

Karolina i Robert. 14

... ten facet... jego moc... nawet umysł... oczywiście, tylko fizycznie... ale pierwszy raz tak patrzyłam na tego faceta... był z innego świata... jakby filmowego... nierealnego...

Oczywiście nie ma mowy o zdradzie Roberta, to zupełnie coś innego... tak, jak podoba mi się Pierre, tak jara mnie Jurgen. Tam jest elegancja, tu brutalna siła faceta zdolnego zabić...

- Wróciłem...

Przyszedł Robert, całe szczęście, chociaż majtki i tak są już mokre...

- Jesteśmy tutaj...

Zaczęłam...

- Jurgen jest mistrzem manipulacji, faceci będą przez najbliższe lata srać po gaciach... zresztą nie tylko oni...

- Jesteś nakręcona jak cholera...

- Żebyś wiedział... ta opowieść jest niesamowita... chcesz usłyszeć ?

- Mówcie...

Nie zrobiło to na nim większego wrażenia...

- Kochanie, podniecasz się, bo to pierwsza akcja, która dotyczy ciebie... my już mamy za sobą wiele numerów... przywykniesz...

- Jesteś niemożliwy, cała dygocę z podniecenia i wrażenia...

- No co ty... ?

- Dotknij mnie...

Zrobiłam to celowo... chciałam zobaczyć reakcję Jurgena... chciałam... coś zobaczyć... coś, być może nierealnego... ale nie udało się...

- Karolino, na 16 mamy obiad z Mahmedem, upudruj nosek... my musimy pogadać...

Jak on śmie, traktuje mnie jak dziewczynkę... jak... cholera...!!!

- Oczywiście kochany... dziękuję Jurgen...

Kiwnął głową, bez słów... chcą zostać sami...

W łazience prawie trzasnęłam drzwiami... wyrzucił mnie z pokoju... eh... !!!!!

Jestem ...

... wściekła, dzisiaj dupy to już nie dostanie, zobaczymy kto wygra...

Po wielu minutach usłyszałam zamknięcie drzwi.

Wychyliłam się...

- Poszedł ?

- Tak, załatwiliśmy wszystko...

- Szkoda, że ja nie zdążyłam...

- Na 16, pamiętaj, na elegancko, idziemy na obiad... muszę jeszcze coś załatwić... będę na 15... pa.

- Pa.

Co jest grane, nic mi tu nie pasuje... oni chyba coś knują... tylko co ?

Siedziałam jak sierotka sama w hotelu... i żadna sukienka mi nie odpowiadała, każda była już... powiedzmy zużyta.

A co tam, mam swoją kartę, idę na zakupy, mam jeszcze 3 godziny.

Sklepy były niedaleko i to całkiem ładne...

Obsłużono mnie bardzo kulturalnie i znalazłam łososiową sukienkę, mocno przed kolano, ale czy ja muszę się czegoś wstydzić ?

Na 15 siedziałam w pokoju odpicowana jak trzeba...

Gdy wszedł... prawie padł...

- Skąd masz tę sukienkę ?

- Kupiłam sobie... brzydka ?

- Nie... piękna... powiem idealna...

- Do czego ?

- To jest niemożliwe... powiedział kręcąc głową...

- O czym mówisz ?

- O niczym, zrozumiesz, ale nic nie mogę powiedzieć...

Coś kombinuje... zaraz wyjdę z siebie...

Ale nie powiedział ani słowa, tylko uśmiechał się pod nosem...

- Jesteś straszny...

- Nie, to ty jesteś nie przepisowa, a może aż za bardzo, zrozumiesz...

Na 16 zeszliśmy, mercedes już stał...

- Karolino... pięknie Pani wygląda... od razu rzucił Jurgen...

- Jeszcze ty, powiecie, co jest grane ?

- Ja nic nie wiem...

- Zaraz się ...